O gün, onu hısım, akraba hep birden bir eski camiin avlusundaki küçük bir mezarlığa götürmüşler, orada henüz düzeltilmiş bir toprak yığını göstererek, annen burada yatıyor, demişlerdi. Fakat Mümtaz bu mezarı bir türlü benimsememişti. O zihninde annesini babasının yanına gömdü. Zaten aradaki zaman farkı çok azdı... Orada, büyük ölüm ağacının altında babasıyla beraber yatması daha iyi ve daha güzeldi. Belki de bütün ömrünce ikisini beraber görmeğe alıştığı için, ayrı ayrı yerlerde yattıklarını düşünmek ona ağır geliyordu.
Sayfa 39Kitabı okuyor
Derin bir nefes alıp aşağı eğildim. Ardından kolla- rımı beline dolayarak göbeği göğsüme çıkıncaya dek onu yukarı çektim. Baş aşağı duruyordu ve o leziz vajinası tam ağız hizama gelmişti. Küçük bir çığlık atarak içgüdüsel ola- rak bacaklarını boynurna doladı.
Ah Tanrı'm, şu an onu bu pozisyonda tutarken bile kendimi kaybetmek üzereydim.
Sayfa 29
Nikolay Rostov arkasını döndü ve bir şey arıyormuş gibi uzaklara, Tuna’nın sularına, gökyüzüne ve güneşe baktı. Gökyüzü ne kadar güzel, ne kadar mavi, sakin ve uçsuz bucaksız görünüyordu! Batmaya yüz tutmuş güneş ne kadar parlak ve görkemliydi! Tuna’nın açıklarında sular ne kadar tatlı parıldıyordu! Uzaklarda, nehrin ardındaki maviye çalan dağlar, manastır, gizemli vadiler, ağaçlarının en üst noktasına kadar sis altındaki çam ormanı çok daha güzeldi... orada sessizlik, mutluluk vardı... Rostov, “Orada olsaydım başka hiçbir şey, hiçbir şey istemezdim,” diye geçirdi içinden, “bu güneşin altında tek başıma orada olmak kadar büyük bir mutluluk yoktur, burada ise... iniltiler, acı ve korku ve şu belirsizlik, şu şaşkınlık... İşte yeniden bir şeyler bağrıldı, yeniden herkes geriye bir yerlere koşuyor ve ben de onlarla birlikte koşuyorum ve işte o, işte o, ölüm, üstümde, çevremde... An gelecek ve ben bu güneşi, bu suları, bu geçidi bir daha hiç göremeyeceğim...”
Sayfa 225Kitabı okudu
terziler geldiler - 1984
Terziler geldiler.
kırılmış büyük şeylere benzeyen şeylerle
daha çok koyu renklere ve daha çok ilişkilere
bir kenti korkutan ve utandıran şeylerle.
kumaşlar bulundu ve uyuyan kediler okşandı. Sonra
sonsuz çalgısı sevinçsizliğin.
çay içmeye gidenler vardı akşamüstü, parklara gidenler de
duruma uymak kısaltıyordu günlerini artamayan eksilmeyen bir
Şiir Atsız için vazgeçilmez ögelerdendir; çünkü şiir, yazının askercesidir. Ruh Adam'da Atsız böyle söylüyor: "Yazının askercesi olan mısralar” (1972: 244). Bozkurtların Ölümü bir savaş romanıdır ve bir savaş romanında "yazının askercesi" bulunmadan olmaz. Romandaki şiirlerin sayısı bir haylidir. Tural, "... altmış dört
BİR ZAMAN YOLCUSU: SELİM PUSAT (RUH ADAM ROMANI)
Ruh Adam, Atsız'ın tarihî romanlarına göre hayli değişiktir; bir tür post modern romandır. Bu sebeple romanı incelerken biz de farklı bir yol izlemeyi tercih ettik.
Selim Pusat'ın ve Romanın Hikâyesi: Selim Pusat adını ilk defa 08 Haziran 1951 tarihinde, Orkun dergisinin 36. sayısında
Bizim kanunlarımızın birçok yeri çelişki hâlindedir. Bundan lâikliği ben aldım diyenler, bile şikâyetçidir.
Sayfa 197 - Şamil YayıneviKitabı okudu
Şayet, "Dinî nikâh lâzımdır." demek suçsa; "Namaz lâzımdır." demek de suçtur. O hâlde bütün vaiz, müftü ve hatipleri mahkûm etmeniz gerektiği gibi onlara maaş veren devleti de mahkûm ederek cezalandırmanız icap eder.
Sayfa 198 - Şamil YayıneviKitabı okudu
"Kanunu tenkit suç değildir ."
Sayfa 197 - Şamil YayıneviKitabı okudu
Ayrıca Türkiye'mizde muhtelif devirlerde muhtelif şekillerde izah ve tatbik edilen lâiklik mevzusunda ilim adamlarımız arasında ve kazaî merciler içinde ittifak ve istikrar bulunmaması bakımından da mazurum. Gerçekten bu mevzuda bir tarihte tetkik ettiği bir eser için «Suç değildir» diyen bir profesörün, birkaç sene sonra aynı eserin aralarında mevcut olduğu 3-5 tane eserin tamamı hakkında «Lâikliğe aykırıdır» dediği vakidir.
İşte böyle bir tatbikat içerisinde hangi fiilin lâikliğe aykırı olacağını ve 163. maddeyi ihlal edeceğini kat'iyetle ve hassasiyetle tayin etmek kolay değildir.
Sayfa 181 - Şamil Yayınevi - Avukat Sudi Reşat Saruhan'ın Ahmed Davudoğlu için yaptığı müdafaadan.Kitabı okudu