Ölümseverlik eğilimi olan insan yaşamayan, ölü olan her şeye, cesetlere, çürümüş şeylere, dışkıya ve pisliğe büyük bir ilgiyle çekilen ve kendini kaptıran kişidir. Ölümseverler, hastalıktan , cenazelerden, ölümden söz etmekten hoşlanırlar. Yalnızca ölümden söz ederken canlanırlar.(...)Ölümsever kişi, ister istemez şiddeti de sever.Ona göre insanın en büyük başarısı, yaşam vermek değil, yaşamı yok etmektir; şiddete başvurmak koşulların ona zorla kabul ettirdi geçici bir eylem değildir, bir yaşama biçimidir.(...)Ölüm seven kişi, öldürene tutkundur; öldürülenlerden nefret eder.
Erich Fromm “sevgi ve şiddetin kaynağı”
