"İyi anne'nin nasıl düşündüğü, hissettiği ve davrandığı doğadan ziyade, o günün ekonomik, politik ve sosyal iklimiyle ilgilidir. Çocuk büyütmek, gerek kadınlar, gerekse erkekler için, ne tamamen şahane ne de tamamen korkunç bir tecrübedir. Hemen her zaman her ikisidir."
- Harriet Lerner
Sayfa 43Kitabı okuyor
Soğuktan kıpkırmızı olmuş iki elimle çorba konservesini kapmıştım. Açılmış gözlerini konserveye dikmiş kardeşlerimle akrabalarımdan oluşan on tane başka çocuğun önünde onu göğsüme bastırmıştım.
Muhtemelen kolide şahane çocuk oyuncakları da vardı. Ama yenmedikleri için onlara pek ilgi göstermediğimden dolayı kayboldular. Çorba konservesini bir hafta boyunca saklamış ve her gün, bize pişirsin diye çorbanın bir kısmını bir su barda- ğının içinde anneme vermiştim.
Soğuktan, parmaklarımı kenetleyen buzdan ve çorba konservesinden başka hiçbir şey hatırlamıyorum.
Kırklı yaşlara gelince , bir türlü dışarı dökemedikleri tecrübelerle şiştiklerini hissederler . İyi ki çocuk yapmışlardır , böylece tecrübelerini hemen oracıkta kullanabilirler . Geçmişlerinin boşa gitmediğine , anılarının bir araya gelip ağır ağır Bilgelik halini aldığına inandırmak isterler sizi . Kullanışlı geçmiş ! Cep geçmişi ; şahane özdeyişlerle dolu , küçücük yaldızlı kitap !
Şu çocuk iyi bir ailede doğsaydı nolurdu sanki.Nasıl sarkastik, nasıl tatlı.
“Olayın özü kimya Harold, felsefe değil. Tarifte yazan miktarları kullanmayıp aynı sonucu elde etmeyi bekleyemezsin.”
“Belki daha iyi bir sonuç elde ederim.”
“Edemezsin.”
…
“Şahane Harold. Bu gidişle yüz yaşına geldiğinde kendine yemek yapabileceksin.”
Sayfa 814 - Doğan kitapKitabı okudu
Aşırı şiddet ve acı içerir. İncelemek istemediği tek kitapsın . Roman ilerledikçe fazlasıyla sarsıcı ve etkileyici oluyor. Yazarın akıcı anlatımı ve kurgusu şahane . Gözleri dolmadan bitirebilen var mı bilmiyorum ama tıpkı yazarın dediği gibi ; çocuk çok , çocukluk yok ..
Bir "Dünya İnsanı"nın Cenaze Töreni (Bir Yahudi kızın mektubu)
84 yaşında hayata gözlerini kapayan doktor Hildenburg'u bugün toprağa verdik. Protestan olduğundan cenaze önce kirche'ye [kilise] götürüldü, oradan da mezarlığa... Tören sırasında hiçbir zaman böylesine içli duygular, böylesine yürekten kopan sözler ve acılı gözyaşlarıyla karşılaşmadım... Öyle darlık içinde öldü, ki cenazesini bile
Sayfa 751 - 752, 753 Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
