''Uyumayacağım, bütün gece uyumayacağım, nice uykusuz gecelere tanıklık etmiş şu pencerede şafağın ilk ışıklarını göreceğim. Hiçbir şeyin değişmediğini bileceğim, lütuf diye bir şey olmadığını...''
Uyumayacağım, bütün gece uyumayacağım, nice uykusuz gecelere tanıklık etmiş şu pencerede şafağın ilk ışıklarını göreceğim. Hiçbir şeyin değişmediğini bileceğim, lütuf diye bir şey olmadığını.
Uyumayacağım, bütün gece uyumayacağım, nice uykusuz gecelere tanıklık etmiş bu pencerede şafağın ilk ışıklarını göreceğim. Hiçbir şeyin değişmediğini bileceğim, lütuf diye bir şey olmadığını...
''...korkunun içine hapsolamazdı. Düşünmek faydasızdı, ancak gözünü açtığında son ilmekleri, o da belki, örülüp biten bir rüyayı boş yere hatırlamaya çalışmak gibi; duyumun karşıtı denilebilecek bir şeyin içinde hala asılı duran ve belki de belirsizliği ilerde tekrarlanabilecek o örgüyü sökmek demekti düşünmek. Gözlerini kapasa, kendini bıraksa, tam bir karanlık içinde yüzse, gerektiği gibi beklese. Faydasız, oldum olası faydasızdı; o hayal topraklarından hep daha fakir dönmüştü geri, kendinden iyice uzaklaşarak.''
Sayfa 12 - Ayrıntı - Aslı BiçenKitabı okudu
“Uyumayacağım, bütün gece uyumayacağım. Nice uykusuz gecelere tanıklık etmiş şu pencerede şafağın ilk ışıklarını göreceğim. Hiçbir şeyin değişmediğini bileceğim, lütuf diye bir şey olmadığını.”
"Uyumayacağım, bütün gece uyumayacağım, nice uykusuz gecelere tanıklık etmiş şu pencerede şafağın ilk ışıklarını göreceğim. Hiçbir şeyin değişmediğini bileceğim, lütuf diye bir şey olmadığını..."