Şu insanlar, şu dünyada var oldukça her şeye akıl erdirecekler, kartalın uçuşuna, karıncanın yuvasına, ayın, günün doğuşuna, batışına, ölüme, kalıma, her şeye akıl sır erdirecekler. Karanlığa ışığa, her şeye, her şeye akıl erdirecekler, tek insanoğluna güçleri yetmeyecek. Onun sırrına ulaşamayacaklar.
Ağrıdağı gecelerde daha büyür, ağırlaşır, dünya yalnız Ağrıdaymış gibi gelir insana. Ulu sessizliğini korkunç gümbürtüler parçalar. Bir uçtan bir uca... Ağrıdağı ıssızlıkta kaynar. Karanlık gecelerde Ağrı silinmez, geceye karışmaz, daha karanlık, ıssız bir gece gibi evrenin üstüne yürür.
“Şu insanlar, şu dünyada var oldukça her şeye akıl erdirecekler, kartalın uçuşuna, karıncanın yuvasına, ayın, günün doğuşuna, batışına, ölüme, kalıma, her şeye akıl sır erdirecekler. Karanlığa, ışığa, her şeye, her şeye akıl erdirecekler, tek insanoğluna güç yetmeyecek. Onun sırrına ulaşamayacaklar”
Şu insanlar, şu dünyada var oldukça her şeye akıl erdirecekler, kartalın uçuşuna, karıncanın yuvasına, ayın, günün doğuşuna, batışına, ölüme, kalıma, her şeye akıl sır erdirecekler. Karanlığa, ışığa, her şeye, her şeye akıl erdirecekler, tek insanoğluna güçleri yetmeyecek. Onun sırrına ulaşamayacaklar.
Sayfa 13Kitabı okudu
Babanı tanırım Yiğit bir beydi. Baban başkasının atını kimseden İstemezdi. Baban deydi Sen Paşa olmuşsun Ağrı'nın laneti başına olsun
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Ne verdin, Gülbahar, ona ki, karşılığında canını aldın? Canını benim canımla değişti?"
"Hiçbir şey vermedim Ahmet," dedi. "Hiçbir şey istemedi."
"Beni kurtarmak için?"
Gülbahar onun sözünü kesti:
"Söyledim ona," dedi. "Ne isterse verir, senin canını alırdım. Hiçbir şey istemedi."
"Sen ne isterse vereceğini söyledin ona, öyle mi?"
"Ne isterse vereceğimi söyledim. O hiçbir şey istemedi."
Ve sustular...
StorytelKitabı okudu
Gece karanlıktı, gökyüzü bulutsuzdu. Yıldızlar Ağrının yamaçlarına, doruğuna çivilenmiş gibiydiler, yıldızlar gök yüzünü almış şıkırdım gibiydiler, üst üste. Kasabanın üstünü bir ölü sessizliği örtmüştü. İnsanlar, soluk bile almıyorlardı.
StorytelKitabı okudu
Çok insan var çok insan var şu dünyada; ama hayırlı bir iş olsa böyle bir araya gelmezler.
StorytelKitabı okudu
Ne istersen veririm Memo. Ne istersen...Yeter ki Ahmet kurtulsun.
Elini uzattı, Gülbaharın saçını okşadı, dokunmaya kıyamayarak;
"Ne istersem verir misin?" dedi...
" Veririm" dedi Gülbahar, tok inanmış güvenli bir sesle.
"Saçından bir tel isterim, " dedi Memo.
StorytelKitabı okudu
Gülbahar'ın yüzü şimdi daha aydınlıktı. Usuldan dudakları aralanmış apak ve saçları Ahmet'in yüzünü örtmüştü. Ve Memo bu yüze hayran baktı kaldı. Böyle durur, Gülbahar'ın yüzüne bir ömür, bin yıl bıkmadan usanmadan bakardı...
StorytelKitabı okudu