“Ölmeden evvel ölerek.”
“Ölmeden evvel ölmek nasıldır?”
“Dünya bir garip handır. Her gelen burada biraz eğleşir. Senin sırrın da bütün âdemoğlunun sırrı da bu handa yolcu olmaktır. Hana sahip olmak insanın işi değil. Lakin insan kendini bu handa hancı sanır. İşte en ziyade orada yanılır.
Ne vakit ki her olanı Allah’tan bilirsen ve hatta bilmekten fazlası öyle yaşarsan ölmüş olursun ölmeden önce. Evvela içindeki düşmanı öldüreceksin. Nefsin ölecek ki o sana apaçık bir düşmandır. Sonra kibrini gururunu öldüreceksin. O vakit göreceksin sen de dünya da, her şey de aslında O’nun için. O istedi diye var. Ve O dünyayı senin için yarattı seni dünya için değil...”
Sayfa 73 - Nesil YayınlarıKitabı okuyor
“Ölü olan mı üstündür evlat, yoksa diri olan mı?” diye sual etti.
Durdu, düşündü Yahya. Lakin bir cevap bulamadı. Bilemedi bu sualin cevabını, belki de edebinden tek kelam edemedi.
“Efendim” dedi “cevabı siz buyursanız...”
“Âdemoğlu dünyada ilk nefesini aldığı andan beri mahkûmdur bu beden gemisini terk etmeye. Yani ki bindiğin gün inmek için söz vermişsindir. Doğduğun gün ölmek için... İnsan doğuştan Azrail ile nikâhlanmış, elbet buluşacak. Kimi bunu bilir de öyle yaşar, kimi bilse de unutur.
Bazıları vardır ki yaşarken ölüdürler ve bazıları da ölüyken diri. Gönlü ölü olanın bedeni diri olsa da ölüdür. Gönlünün sırrını bilen ölse dahi diri... Ölmek dedikleri o sebeple hep aynı değildir işte. Bu âlemi ölü gibi yaşayanlar öte âlemde diri gibi dolaşırlar.
Sayfa 73 - Nesil YayınlarıKitabı okuyor
“Evlat” dedi “ölümü hatırlamak güzel şey. Lakin ölümden korkmak anlamsız. Zira yaşamak ölmekten çok daha zor. Biz bu âlemde sürgün hayatında bir garip gibiyiz. Burası vatanımız değil. Burası bizim mekânımız sahi ama makamımız burası değil. Bu dünyaya âşık olanlar, ölümü yok olmak sanırlar da ölmek son demek olur onlar için. Lakin bu dünyayı elinin tersine almış olanlar, altın renginde bir çakıl taşı olduğunu bilenler ölümü gurbetten sılaya dönüş bilenler için ölüm son olmaz. Sen düşün şimdi hangisine inandığını. Bil ki sen nasıl yaşarsan ölüm öyle gelir sana. Ve bil ki herkesin ölümü kendi rengindedir” dedi.
Sayfa 70 - Nesil YayınlarıKitabı okuyor
Bir rüya görmüştüm. Hayır, kâbustu bu. Ölüyordum rüyamda. İnsan kendi ölümünü görebilir miydi? Bilmiyordum ama ilk defa bu denli gerçeğe yakın bir rüya düşüyordu gözlerime. Ve kendimi görüyordum. Hiç tanımadığım insanlar bembeyaz bir örtüye sarıp yani kefenleyip de bir mezarın içine koyuyorlardı beni. Bedenimin soğukluğunu dahi hissediyordum. Ve korkuyordum, hem de çok. Beni tek başıma, başka hiçbir mezarın ya da insanın, hiçbir şeyin olmadığı bir yamaçta, tek ü tenha bir ağacın dibine gömüyordu yüzlerini daha evvel hiç görmediğim insanlar. Beni sevenler yok muydu? Tanıdıklarım, tanıyanlar? Yoktu. Ve öylece beni orada bırakıp gidiyorlardı. Sonrası hep karanlık, kapkaranlık... Sadece sesler duyuyordum. Birbirine karışmış bir sürü ses... Neden sonra bir ses tanıdık geldi kulaklarıma. Babamın sesiydi bu. Ne dediğini anlayamıyordum. Ama sesini işitiyordum. O kadar. Ve uyandım.
Sayfa 67 - Nesil YayınlarıKitabı okuyor
Ve bu mezarlık beni ilk günden beri çok etkilemişti. Her gün bunca ölünün arasında tek diri olarak gezinmek, ölümden başka bir şey düşünmemek demekti bir yerde ve ben ölümden çok korkuyordum babam öldüğü günden beri. Ölülerden değil, ölümdendi korkum. Belki saçma, belki anlamsız... Ama öyle çok korkutuyordu ki beni ölüm. Ölünce ne olacağını bilmemek, ölümü bilmemek, sonrasını bilmemek... Ve ben bunca korkumun üzerine mezar taşları arasında bir iş yapıyordum. Bilmiyorum bu korku mezarlıkta bu kadar geçirdiğimden beri mi vardı içimde yoksa daha evvel mi düşmüştü sineme?
Sayfa 67 - Nesil YayınlarıKitabı okuyor
Üveys el-Karânî
ANAYA HÜRMET İNSANA PEYGAMBER HIRAKASI GİYDİRİR.
RİVAYET ODUR Kİ; Üveys el-Karânî, Yemen’de deve çobanlığı yaparak geçimini sağlayan biridir. Müslüman olduktan sonra Medine’ye gelerek, Hz. Peygamberi ziyaret etmeyi çok arzular. Fakat annesinin yaşlı oluşu buna imkân vermez. Zira ona bakacak başka kimse yoktur.
Oğlunun gönlünde alevlenen Hz.
Sayfa 64 - Nesil YayınlarıKitabı okuyor