Herkesin gözünde Muhammed (s.a.v) emindi. Muhammed'in gözünde de Hatice emindi. Bu yüzden Allah O'nu gökte Cebrail'e yerde Hatice'ye emanet etmişti. Allah, rasulünü baştanbaşa sevgi olan bir sevgiliye emanet etmişti. O Sevgili ki, dünya ateşindeki serinlik ve selametti. Dikenler arasında güldü. Küfrün ortasında imandı. Ölüler diyarında hayattı. Karanlıklarda parlayan ışıktı. Yerden göğe uzanan eldi. Göğün yere temas ettiği noktaydı.
Aşk Kendini Bulmaktır - İsmail Acarkan
Hz- Hatice'ye...
O Hatice ki, Hz. Muhammed'le doğdu ve hiç ölmedi.
O bir insan değildi; o bir "hâl"di. Onun hâlini yaşayan her kadın Hatice'dir.
Bu kitap onlara aittir. Onlar olmasaydı bu kitap olmazdı.
Sayfa 7Kitabı okudu
"Sevdim, sevince, varoldum"
"Sevdim, sevince öldüm"
diyebilen can dostlar!
Bu kitap sizleredir.
Aşk denizinde, aşk mevsiminde buluşalım.
Ve gelin aşkla bir olalım.
Sayfa 11Kitabı okudu
"Şefkatten bir şey beklenir, aşktan her şey. Öyle ki seven sevdiğini öldürebilir bile. Sevgi sonsuzlaştığı zaman seven sevgilisine karşı ütopik bir gizem kazanır. Bundan sonra seven sevdiğine yaklaşmaz. Onunla karşılaşmaktan çekinir."
Sayfa 17Kitabı okudu
"Ancak güçlü insanlar sevebilir, zayıflar sevdiklerinde ya köle olurlar ya da sevdiklerini kendilerine köle yaparlar.
Sayfa 18Kitabı okudu
Özgür insanların sevgisi anlamlıdır bence... Beni seven bir insanın isyanı, mecbur olduğu için bana yapacağı kölelikten çok daha değerlidir. Zaten bu yüzden Allah'a şüphesiz inanan bir insanın O'na isyanı, O'na tam inanamamış bir insanın ömrü boyunca yaptığı kölelikten daha değerlidir.
Sayfa 19Kitabı okudu