Ve insan yaşamı sonsuzlukla karşılaştırıldığında sadece bir an olduğuna göre onu da zehir etmeye değer mi ?
Sayfa 475 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Dış görünüşüne bakıldığında zayıf karakterli denilebilecek ama dertlerini başkasıyla paylaşmayan insanlardan biriydi
Sayfa 475 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep. Sevincini bir barış, bir bayram sabahı gibi taşıdım içimde. Sesine güvendim, gözlerine en çok yakışan o sürekli yaz ikindisine.
Barış zamanında savaşçı kendine çatar.
Yaşlı adam cevap verdi:" Büyük kral, senin emirlerine uymakla yükümlüyüm ve varlığımın tum yaratıcı gücü emrine amadedir; ama bak, bu vadinin orta yerinde yaratabilecegim varlıkları senin icin yarattım . Tüm bu gördüklerin, senin için yapabileceklerini sadece bir kısmıdır . Ne parlak cennetleri enginligi sınırlıdır ne de senin için yaiabileceklerim. Hayatında hiç durgun okyanusların derinliklerine baktın mı ? Bakışlarını görülmemiş derinliklerde kaybettin mi? Öyle olsa bile, sana vereceklerimin sınırı yoktur. Hayatında hiç aşık olduğun insanın mavi gözlerine dalıp sonsuzluğa uzanan bir dünya gördün mü ? Yapmış olsan bile her şeyi ayaklarına sunacağım . Dünyanın tüm sevinci seni terk etti ama bak, bugüne kadar sahip olduğun en hevesli hizmetkarı."
Yaşlı adam tekrar çaldı kavalını ; bir kulübe ve kulübeden bağımsız bir tarla beliriverdi, yanında da bir pınar.
"Burada yaşayacağım ," dedi kral ve "dünyanın geri kalanından ayrı kalmış olsam da bu vadide barış dolu bir yaşam süreceğim. "
Sayfa 79 - Kırmızı Kedi
34
Nazlı yeniden âşık olmak istediğini söylediğinde Cemil karısının bu insanlık halini böyle doğal ve açık bir biçimde ifade etmesinden hoşlanmıştı, ona özenmişti. Âşık olduğunu ya da olmamak için çabaladığını gösterme biçiminden de hoşlanmıştı: ön yıkamalı, pamuklu, doksan derece. İhanete uğradığını düşünmemişti. Kıskançlık ya da kızgınlık duymamıştı. Şaşırmamıştı. Cemil bön ve duygusuz biri değildi, elbette üzülmüştü, üzülmüştü. AMA CEMİL BİR EDEBİYAT OKURUYDU. EDEBÎYAT OKURLARI ASLINDA OKUDUKLARI HER KİTAPTA İNSANI MUAYENE VE AMELİYAT EDER. BU YOLLA EDİNDİKLERİ BİLGİ, GÖRGÜ YAŞAYARAK ELDE EDİLEMEYECEK KADAR BÜYÜKTÜR VE İNSANA DAİR HER ŞEYİ ANLARLAR, SAHİDEN ANLARLAR...
Sayfa 105Kitabı okudu
