Asıl kötüler herkesten nefret ederler, bu kesin, ama özellikle de kendilerinden nefret ederler. Bu onu yaşarken öldürür; kendi olmanın bulantısını hissetmemek için kötü duygularını olduğu kadar iyi duygularını da uyuşturur.
Sayfa 80Kitabı okuyor
Önemli olan ölmek değil, kaç yaşında öldüğü hiç değil, ölürken ne yapmakta olduğudur.
Sayfa 17
Arzu ede ede kendilerini yitiren insanlar, ihtiyaçlarıyla yetinseler iyi ederler.
Sayfa 9
Nefret ettiğim bir şey varsa, insanların kendi güçsüzlüklerini ya da yabancılaşmalarını amentüye dönüştürmeleri.
Sayfa 71Kitabı okuyor
Bu günlerde sanata umutsuzca ihtiyacınız var. Tinsel yanılsamalarınızla bağ kurmayı çoşkuyla anımsıyorsunuz, bu dünyadan şiirin ve yüceliğin bütünüyle bertaraf edilmemesi için bir şeylerin sizi biyolojik yazgılardan kurtarmasını tutkuyla diliyorsunuz.
Sayfa 85Kitabı okudu
Yoksul olmak, çirkin olmak ve üstelik zeki olmak, bizim toplumlarımızda insanı kasvetli ve hayal bile kuramayacağı kulvarlara mahkum eder, ki bunlara erkenden alışmakta yarar vardır. Güzellik oldu mu her şey bağışlanır, kabalık bile. Zeka ise sanki koşulların uygun bir telafisi değil gibidir, doğanın en yoksul çocuklarına sunduğu bir dengeleyici olarak görülemez, daha ziyade gereksiz bir oyuncaktır, mücevherin değerini yükseltir. Çirkinlik ise zaten daima suçludur ve bu trajik yazgıya, hiç aptal olmadığım için daha fazla acı çekerek mahkumdum
Sayfa 37Kitabı okudu
... adetlerim farklı olsa da içten içe kendimi hayvanlara benzer buluyorum. Yaşamak, beslenmek, üremek, doğma amacımızı yerine getirmek ve ölmek. Bunun hiç anlamı yok, doğru, ama işler böyle yürüyor. İnsanların doğayı zorlayabileceklerini sanmaları ve küçük biyolojik şeyler olma yazgılarından kaçabilecekleri yönündeki bu küstahlıkları!.. ve kendi yaşam tarzlarının, sevme, üreme ve hemcinsleriyle savaşma tarzlarının acımasızlığı ya da şiddetin karşısındaki körlükleri!..
Sayfa 215Kitabı okudu
Acı çekmekten kurtulmak için değilse, ölmek neye yarar?
Sayfa 17Kitabı okudu