Βugüη Ruslara, "İlk Rus devletini kim kurdu?" diye soracak olsanιz verecekleri "Slavlar" cevabιnιn yalan olduğunu inandιrmakta zorluk ςekersiniz. Rusya'yι, kuzeyden gelen İskandinavyalι akιncιlarla tüccarlarιn, bu yörelerde yaşayanlarι devlet çatιsι altιnda birleştirerek kurduklarιnιn hafιzalardan sildirilmiş olmasι, tarihin ne denli buz üstüne yazılmış siparişlerden olduğunun başka bir örneği değil mi? Çin'de Uygur ve Tibetlileri yok sayıp, susturup katleden, Çiη tarihini Han'larιn tarihinden ibaretmiş gibi yazanlar da aynι konumda.
Sayfa 27
Sevgili Dost,
Eksik bilgi bizi yanlış adreslere götürür. Arkadaşlıklar, dostluklar, ortaklıklar ve evlilikler hep bu yüzden biter. Kim bilir hayatımızda kaç kez, "Nasıl da tanıyamamışım!" demiş, kaç kez bu ince buz tabakasına aldanıp üzerinde yürüdüğümüz gölün soğuk sularında bulmuşuzdur kendimizi.
Sayfa 23Kitabı okudu
Han Duvarları
-Osmanzade Hamdi Bey'e-
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
İlk sevgiye benzeyen ilk
İnsan uyumsuzdur, saatler de uyumsuzdur. İstediğini, kollarında sımsıkı tutan yoktur.
En yüksek esenlik için delice işler yapılır, Mutluluktan kopup alışılana yönelinir, Güneşten kaçıp buz ısıtmak derler buna.
Sayfa 312Kitabı okuyor
"Ama kimse uzun süreliğine benimle arkadaş kalmaz. Benimle ilgili bir şey olmalı bu. Herkes beni önce sever, şımartır ve sonra birden bire buz gibi soğur ve uzaklaşır. Belki bunu Maman'dan almışımdır. Onun etrafında da hep birileri olur, ama asla aynı kişiler değil. Fakat ben buna katlanamıyorum. Ah, çok kötü bir şey bu, bu soğuma, bu yabancılaşma, insan kendini itilmiş, dışlanmış hissediyor; dünyada bundan daha kötü bir şey olamaz; buna katlanamıyorum, katlanamıyorum.
İnsan kahroluyor."
Sayfa 18Kitabı okuyor
Otobüste giderken tüm yol boyunca işlerin nasıl böyle tepetaklak olduğunu düşündüm. Onun dehşet içinde kalmasına neden oluyordum. Aramızdaki buz kırılmıştı ve aklımın kapıldığı akıntı beni açık denizlere götürürken aramızdaki uçurum giderek genişliyordu.
Ona işkence gibi geldiği için, benimle birlikte olmayı istememekte haklıydı. Artık aramızda ortak bir şey kalmamıştı. Sıradan bir sohbet bile zoraki oluyordu. Aramızda sadece karanlık bir odada yaşanan can sıkıcı bir sessizlik ve tatmin edilemeyen arzular vardı.
Sayfa 134 - Koridor YayınlarıKitabı okuyor
"Sanki göğsündeki kalp değil,bir buz parçasıydı..."
