''Partilerimizi veriyoruz, tek başımıza yaşamak için ailelerimizi terk ediyoruz; yeteneklerimiz olsa da, elimizden gelen çabayı göstersek de, en olmayacak umutlar beslesek de dünyayı değiştiremeyecek kitaplar yazmak için uğraşıyoruz. Hayatımızı yaşıyor, isteğimizi yapıyor ve sonra da uyuyoruz; işte bu kadar basit ve kolay. Bazıları camdan atlıyor ya da boğularak intihar ediyor ya da hap yutuyor; çoğu kazayla ölüyor; ve çoğumuzu, büyük çoğunluğumuzu, bir hastalık yiyip bitiriyor ya da eğer şanslıysak, zamanın kendisi.''
İnsan her zaman, kağıda dökebildiğinden daha iyi bir kitap taşır kafasında..
[...] kendisine bir başkasıymış süsü veriyor.
Hayatı seviyor, umutsuzca seviyor, en azından belli anlarda.
"Kör inançlar kimi zaman insanı rahatlatır"
İnsan her zaman, kağıda dökebildiğinden daha iyi bir kitap taşır kafasında…