Konularını duyusal olmaktan çıkarıp kavramlaştırmayan bilimler ise üstünkörü sayılıyor, şairane bulunuyor.
İşte, hemen hemen 6.000 yıl sürmüş bir kültür biçemine (stiline) son verecek, bütün insanlığı içine almak olanağını gösterecek yeni bir kültür biçemine yol açan gelişme de, aşağı-yukarı 200 yıl önce bu Batı dünyası içinde başlamıştır.
doğa bilimleri, teknik ve endüstri arasındaki kenetlenme, modern kültürü taşıyan başlıca bir dayanaktır; milyonlarca insanın yüksek yaşama standardını, belki de milyarların yaşamasını sağlayan, destekleyen temeldir.
"Dünyaya açık" olan, salt organları ile yaşayamayan insanın, çevresinin biçimini değiştiren davranışı, onun yapısının başlıca bir özelliğidir. Onun için, "teknik, insanın bir aynasıdır" diyebiliriz.
insan eksik bir varlıktır. Her doğal çevrede yaşama olanağından yoksundur. Onun belli bir doğal çevrede yaşama için gerekli, bu çevreye göre özelleşmiş organları yoktur; içgüdüleri yok denecek kadar azalmışlar, ya da güvensiz olmuşlardır. Oysa hayvan ile çevresi (çevre-dünyası) birbirlerine kilit ile anahtarın uyduğu gibi uyarlar.
İnsan, organlarının eksikliğini aletlerle, içgüdülerinin eksikliğini de zekâsı ile giderir. Demek ki, tekniği meydana getiren aletlerimiz, bizde eksik olan organların yerini tutan şeylerdir.