Yaşlı kişilerin çoğunda gençlere karşı geliştirilmiş samimiyetsiz bir tavır bulunur. Onlarla birlikte sessizce yaşayabilir, ilişkinizin sağlam temellerine dair düşler kurabilir, akıllarından geçirdiklerinin en önde görünenlerini anlayabilir, ağızlarından eksik etmedikleri barış ve huzur sözcüklerini onaylayabilir, bunların hepsini yaşamın doğal akışı içinde karşılaşılabilecek şeyler olarak görebilirsiziniz ama birden ortaya çıkıp o barış ve huzur havasını elzem kılan bir olay gerçekleştiğinde, andığım yaşlılar bir yabancı gibi karşınıza dikilir, sizden daha iyi ve derinlikli düşündüklerini gösterir, gerçek yüzlerini açığa çıkarıveririler, ancak o anda karşılaştığınız bu gerçek yüz karşısında, dehşet içinde yeni düzenin ayrımına varırsınız.
Günümüzün popüler psikologları sürekli “ sorumluluk almaktan” söz ederler, ama bu yalnızca lafta kalır: insanın kendi yaşam planını yalnız ve yalnız kendisinin yapabileceği içgörüsüne sahip olmak olağanüstü zor, hatta dehşet vericidir.