rastlantı diye bir şeyin varlığını yadsıyabilir, bilmezden gelebiliriz. Olan olmuştur, olacak olan da besbelli olacaktır, işte böyle sürüp gidebilir. Başka bir deyişle, arkamızdaki "her şey" ile önümüzdeki "sıfır" arasında kıstırılmış olduğumuzdan, bizimki, içinde ne rastlantıya ne olanağa yer verilen geçici bir varoluştur.
Sayfa 77Kitabı okuyor
"Dünyayla ilgisiz biri varsa o da benim işte."
Sayfa 72Kitabı okuyor
"Çünkü dile getirilmemiş bir amacın gölgeleri, şimdi doldurmakta günlerimizi."
Sayfa 62Kitabı okuyor
Zaman
Zaman, ölüme doğru akıp gidiyordu. Ve bu ölü zamanın üzerine, sessiz bir kar yağıyordu.
Sayfa 337
Kuraklık Ana
Ben kimim’in arayışı kaç adım gider öz-tanıma?Engin bir su izinde yanıta vardığında, ne kadar bilebiliriz kimiz’i ?
Sayfa 23 - Everest yayınlarıKitabı okudu
Yalnızlık duyuyordum ama yalnızlık duyabilmem bile bana bir avuntu gibi geliyordu. Yalnızlık o denli de kötü bir duygu değildi. Küçük kuşlar uçup gittikten sonra akmeşenin sessizliği gibi bir şeydi.
Sayfa 293
Atalarının tarıma kazandırmak için kan ter içinde açmaya çabaladıkları toprağa torunlar şimdi ağaç dikiyorlardı. Gerçekten de kaderin garip cilvesi işte.
Sayfa 247
"Şimdiye kadarki yaşamım çok sıkıcı geçti. Bundan sonrası da öyle geçecek sanırım. Ama umursadığım yok. Yani, elimdekiyle yetiniyorum."
Sayfa 48Kitabı okuyor
Sanki doğduğumdan beri yalnızmışım, şimdiye dek hep yalnızmışım ve yoluma hep yalnız devam edecekmişim gibiydi.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Bedenim alabildiğine yorgundu ama zihnim, bilincimin karmaşık ırmaklarında huzursuz bir su yaratığı gibi hızla yüzüyor, dolanıyordu.
Sayfa 28Kitabı okuyor