Osmanlı-Türk toplumu, 18.yy’da Avrupa’da gelişen bilim ve teknik çabalarına katılmamıştır. Avrupa’da makine çağı başlarken, İslam dünyası standart düzeyde kalmış, endüstriyel alanda hiçbir girişimde bulunulmamıştır.
Osmanlı’da en imtiyazlı sınıf ulema-din sınıfıydı. Mülklerini, dinsel kurumlar olan vakıflar-tekkeler haline getirirlerdi. Çünkü tekke ve vakıflar, devlet organlarının ve hatta padişahın bile el uzatamadığı tek kurumdu. Halk, tüm varlıklarını kaybetmek yerine, gelirlerinin bir kısmını bu vakıf ve tekkelere verirlerdi. Bu paraların sadece çeyreği tekkenin masraflarına harcanır artanı şeyh-müritlerin cebine girerdi.
"Alberto Manguel, 1984 yılında Suriye-Tel Brak'ta bulunan, M.Ö IV. bin yıldan kalma ve üzerinde '10 keçi var' ve '10 koyun var' yazan iki küçük kil tableti dünyanın ilk kitabı olarak belirler."
Sayfa 58Kitabı okudu
Cangıllı sözlerin sosyolojisi
"Değerli hazinenin kilidi çok olur;
İçindekilerin kıymeti de bundan anlaşılır."
Sayfa 46 - Berat DemirciKitabı okudu
Okul edebiyatını yaşayan edebiyattan ayıran uzaklık, geleneksel bir şaka ya da skandal konusudur. İnsanın hiçbir zaman yeniden okumayacağı can sıkıcı metinleri inceleyerek ömrünün birçok yılını "geçirmesi" saçma görünüyor.
Her yazar kendi çevresinde az çok geniş, zaman ve uzam içinde az çok yaygın olası bir okuyucu kitlesinin ağırlığını taşır.