"Sevgili Heriette; çekinmeden söyleyeceğim: Dün kötülüğe karşı insan üstü bir yüreklilikle savaşmış olduğunuz o korkunç fırtınadan sonra, kendinize gelip de bana yöneldiğiniz zaman ruhuma dolan zevklerin benzeri mutlulukları daha önce bana vermiş olduğunuz sayısız sevinçlerin hiç birinde duymamıştım"
Ah benim ruhumun sevinci!
Bu huzur gelecekse her fırtınadan sonra
Varsın kopsun kasırgalar ölümü diriltinceye kadar!
Varsın güçlükle yol alan gemi
Tepelere tırmansın Olympos kadar yüksek dalgalarla
Ve sonra cenneti cehennemden ayıran uçurum derinliğine
insin!
Yeni bir hayattı başlayan; güzelliğin verimli diyarına varmak için verimsiz kumsalları terk edişti; fırtınadan sonra bir liman, uykusuz gecelerin ardından afyonlu ilaç, kötü bir rüyadan mutlulukla uyanmaktı.
Ah benim ruhumun sevinci!
Bu huzur gelecekse her fırtınadan sonra
Varsın kopsun kasırgalar ölümü diriltinceye kadar!
Varsın güçlükle yol alan gemi
Tepelere tırmansın Olympos kadar yüksek dalgalarla
Ve sonra cenneti cehennemden ayıran uçurum derinliğe insin!
Ölüm en büyük mutluluk olurdu, eğer ölseydim şimdi,
Öyle mutluyum ki şu anda
Bu huzuru duyacağımı sanmam geleceğin bilinmeyen yazgısında.
“fırtına geçtikten sonra nasıl atlattığınızı hatırlamayacaksınız, nasıl hayatta kaldığınızı da...
ancak bir şey kesindir; fırtınadan çıktıktan sonra fırtınaya girenle aynı insan olmayacaksınız.”