“Mutluluk denilen şey herkese göre de değişirdi. Yaşadıkları mekân, konuştukları dil, hayat anlayışları değişik de olsa, iki gönül bir olunca ortak bir çizgi, duyarlık bulunurdu.”
Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi,
Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.
Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
Nerde -gösterdiği vahşetle- “Bu bir Avrupalı!”
Dedirir: Yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,
Varsa gelmiş, açılıp mahbesi,
.
"Elimde değil unutmak" dediğimizde kalbimizin sesidir dile gelen. Akıl kalbe unutması için baskı uygular fakat kalp unutmaz. Çünkü tam unuttum derken, bir şarkı çalar, biri onun gibi güler, biri onun gibi kokarak yanımızdan geçer.
.