Yitirdiğim şey huzur duyabilme yeteneği değildi. Bana huzur veren kaynak kurumuştu.
Sayfa 121Kitabı okuyor
"O bana ait, ben ona. Bu hayat, bu gelip geçici dünya bana yetiyor."
Sayfa 542Kitabı okuyor
"İçine kapalı insanlar çoğu zaman, duyguları ve acıları hakkında açık açık konuşmaya dışa dönük olanlardan daha çok ihtiyaç duyarlar. "
Sayfa 541Kitabı okuyor
“Yalnız kalmıştım şimdi…
Zafer bendeydi.
Şimdiye kadar yapmış olduğum en çetin savaştı bu…
Kazandığım da ilk zafer.”
Sayfa 55Kitabı okuyor
Cahil kişilerin ruhu gübrelenmemiş, sürülmemiş topraklar gibi katıdır. Önyargılar bu ruhlara, kaya diplerinde biten otlar gibi sımsıkı yapışır, inatla büyürler. Bunları söküp atmak, kökünü kurutmak güç mü güçtür; bunu biliyordum.
Sayfa 434
“Her insan birilerini, bir şeyleri sevmeyi gereksinir.”
Sayfa 42Kitabı okuyor