“Yavaşça geçiyor zaman onu kızdırarak.”
Bir ağırlık hissediyorum kendimde.Yıllar değil,bana en çok yük olan, tüm söylenmemiş şeyler;sustuğum ve sakladığım her şey.Hiç bilmezdim suskunluklar ve dikilen bakışlarla dolu bir belleğin yürümeyi zorlaştıran bir kum torbasına dönüşebileceğini.
En önemli olan yıllar değil, söylenmemiş, susturulmuş ve gizlenmiş her şeydir. Sessizlik ve dik dik bakan gözlerle dolu bir hatıranın, yürümeyi zorlaştıran bir kum torbasına dönüşebileceğini bilmiyordum.
Ölümü düşünmemek için tek çare insanın nefsini köreltmesi. Kendi ölümüm artık beni ilgilendirmese de başkalarının ölümünden etkileniyordum. Ölümü birlikte alt edebilmemiz için herkesin bu ruh haline ulaşması gerekiyordu.
Sayfa 126 - Sia Kitap, 1. Basım: Eylül 2020Kitabı okudu
Benim için din kişisel bir konu olarak kalmalıydı. Ama yüzlerce, binlerce defa bana Müslümanlığın bizim ait olduğumuz toplum, kimliğimiz olduğu, bizim Tanrı'nın yaratmış olduğu en güzel ulusu oluşturduğumuz söylenmişti.
Sayfa 125 - Sia Kitap, 1. Basım: Eylül 2020Kitabı okudu
"Hüzünlü insanların hayatta kalma şansı var. Çünkü üzüntü, yaşamın içinde belli bir süreç. Sürekli bir durum değil. Büyük bir felaket başına gelse bile, bir an geliyor insan bunu unutuyor ve üzüntü uzaklaşıyor."
Sayfa 121 - Sia Kitap, 1. Basım: Eylül 2020Kitabı okudu