Nefis ve şeytanın tuzaklarından sıyrılıp kamil olmak, hedeflenen menzile varmak elbette zordur.
Ancak Hak Teâlâ, bu zorluğu aşmanın yolunu da öğretiyor: "Ey iman edenler! Allah'tan korkun ve sadıklarla beraber olun" (Tevbe 9/119). Allah'ın bu emri, Allah'ın sadık kullarıyla beraber olmayı ve onların etki dairesi içinde bulunmayı ifade etmektedir. Dünyada doğrularla beraber olmak, cennette de beraber olmayı gerektirir.
"Kim Allah'a tevekkül ederse Allah ona yeter".
(Talak 65/3)
İnsan da bir şekilde güvenecek, sığınacak, ümit bağlayacak bir varlığa muhtaçtır.
Bu nedenle mümin, nefsine ve kendisi gibi fani varlıklara değil, yüce Allah'a güvenmeli ve O'na tevekkül etmelidir.
İnsan tefekkür sayesinde iyiyi kötüden, güzeli çirkinden ayırt edebilir; eğri yolu bırakıp doğru yolda gidebilir.
Kalp ancak zikir ile beslenir, kuvvetlenir, tatlanır, manen hayat bulur, huzura kavuşur bilesiniz ki; "Kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur".
İnsanoğlunun bir vadi dolusu malı olsa, ikinci bir vadi dolusu mal daha ister, insanoğlunun gözünü ancak toprak doyurur.
Bir kimse yumuşak davranmaktan mahrum ise, hayrın tamamından mahrumdur
Yumuşaklıkla muamele etmekten ayrılma, çünkü yumuşaklık herhangi bir şeyde bulunursa onu muhakkak güzelleştirir.
Her derdin bir devası vardır, günahların devası da istiğfardır.
" Kendimizi sevdiremediğimiz insanlara inancımızı hiç sevdiremeyiz. "
Sayfa 86 - Semerkand Yayınları, 1. Baskı, Aralık 2013 - istanbulKitabı okudu