Güneşte zıplayıp oynayan ikiz kuzular gibiydik,
Birbirimize meleyip atışırdık;
Masumluğu masumlukla değiş tokuş ederdik...
Kötülük nedir bilmezdik,
Bilen olduğunu da aklımıza getirmezdik.
O hayatı sürüp gelseydik ve zayıf, ilkel ruhlarımızı
Olgunluğun güçlü kanıyla sağlamlaştırılmasaydık,
Göğsümüzü gere gere “günahsızız” diye bağırabilirdik göklere..