Derviş dedi ki: "Kimi insan böyledir. Kendi korkularını, önyargılarını başkalarına yansıtır ve onlarda gördüğünü sanır. İşte asıl yük budur. Zihinlerini zanlarla doldurur, sonra da bunca ağırlığın altında ezili verirler."
Aşk
Sayfa 41Kitabı okudu
"Ah, çocuğum" dedi Yaşlı. "Cehalet kadar aşırı bilgi de yüktür insana. Bilmemek kendi gölgenden korkmana sebep olur; bilmek ise hüzün verir. Biri dışarıdan kuşatır seni, öteki içerden."
ŞEHRİN AYNALARI
Sayfa 41Kitabı okudu
İnsanları izlerken binlerce gözlem yapabilirsin. İnsanları uzaktan seyrederken, onlara her zamankinden yakın olabilirsin. Eğer bakmayı değil görmeyi bilirsen gözlerin sana oyun etmez, dosdoğru görürsün. İçte saklı olanı, acıtanı, kanatanı görürsün. O vakit anlarsın ki o dediğin sensin, seyrettiğin kendi bedenin, kendi suretin ve ağladığın kendi acıların.
PINHAN
Sayfa 42Kitabı okudu
Hem görülmekten korkuyoruz hem göremediklerimizden. Görünür olsun diye alamet bekliyoruz. Mucizeleri de bu yüzden bu kadar önemsiyoruz. Mucize görmek istiyoruz. Aslında bazen düşünüyorum da, sanki tüm varlığımızı ve tabii yokluğumuzu da, görmek ve görülmek üzerine kurmuşuz.
MAHREM
Sayfa 42Kitabı okudu
İnsan bir kabahat işlemişse, buna şahit olanlarla aynı yerde barınamaz artık. Göz göze gelemez şahitler ile kabahatliler. Kendileri unutmak istese bile olanları, birbirlerinin gözlerinde tazelenir hafızaları.
MAHREM
Sayfa 42Kitabı okudu
Nehirlere benzetirdi insanların fıtratını. Yanı sıra akan sularla kaynaşmayan, kendi mecrasından bir kere bile sapmayan, yağan yağmurlarla taşmayan, kuraklıkta alçalmayan bir nehir olsa olsa kimseye hayrı dokunmayan bir su birikintisi olabilirdi.
ŞEHRIN AYNALARI
Sayfa 43Kitabı okudu