İnsan karanlık tutkularını mı takip etmelidir yoksa
kendisine alçak da olsa duvarlar mı örmelidir?
“...Arkamda kirli, korkulu, karanlık yirmi beş sene. Atilla’nın atlılarından daha zalim yıllar. Rüyalarımın hepsi çiğnenmiş...
Solculuğumuza dair rivayetler dolaşıyor... içimdeki büyük korku: polis korkusu.
Polisin beni neden bu kadar ısrarla takip ettiğini anlamış değilim... “
Her fikir seni büyüsüne takıp sürüklüyor.Bunu bildiğin için , dışarıdan gelen tesirlere kafanla değil, inadınla mukavemet ediyorsun.Bu inat nedir bilir misin?Şahsiyetsizliğin yerini alan kör ve karanlık bir benlik duygusudur.İnsanı saadete de felakete de götürebilir.
Sayfa 138Kitabı okudu
Aydınlığı karanlık takip ederdi. Düzeniyse karmaşa... Esas olan, her şeyin yitirildiğiydi. Her şey bozulurdu. Mükemmel biçimde sıralanmış kristal sonunda toz parçacıkları haline gelirdi.
Sayfa 308Kitabı okudu
Bana bahşedilen, hayatın içimde duyduğum
sesini takip etmek; anlamını ve amacını tam bilemesem de, beni neşeli yollardan alıp giderek daha karanlık, daha belirsiz yollara götürse de, bu sesi takip etmek.
Sayfa 56Kitabı okudu
“İçimdeki Ses”
Tek bildiğim şu: Ne oyun oynayan çocukların hesapsız mutluluğu, ne geçip giden gezginlerin aldırışsızlığı, ne sevgililerin vurdumduymaz esrikliği, ne de çiçek devşiren kadınların toplama hevesi bahşedilmiş bana. Bana bahşedilen, hayatın içimde duyduğum sesini takip etmek ; anlamını ve amacını tam bilemesem de, beni neşeli yollardan alıp giderek daha karanlık, daha belirsiz yollara götürse de, bu sesi takip etmek.
Sayfa 56Kitabı okudu