Ne kadar çabalasanız da bazı şeyler unutulmuyordu. Utanç. Kayıp. Kıskançlık. Bunlar su yüzeyine fırlayıp duran, batmaz hislerdi. Sonunda bu hisleri dipte tutmaya çalışmaktan çok yorulurdunuz.
Başlangıçtaki varlığın,bugün ölü olan hecelerin içinden fırlayıp özgün biçimine ve çizgilerine kavuştuğunu birdenbire hissettiğimiz bu nadir anların dışında bile,günlük hayatın baş döndürücü fırtınasında , sadece pratik bir kullanıma sahip olan isimler, aşırı hızlı döndüğünden gri gibi görünen rengarenk bir topaç gibi bütün renkleri kaybetmiş olsalar da , tahayyüle daldığımız zaman, düşünüp geçmişe dönebilmek için içinde sürüklendiğimiz aralıksız hareketi yavaşlatmaya ,durdurmaya çalıştığımızda ,aynı ismin hayatımız boyunca gözümüzde büründüğü çeşitli renkler yan yana dizilmiş olarak,ama tamamen belirgin bir biçimde yavaş yavaş gözümüzün önünde belirir.