"Geçmişe giden yoldan daha geçilmez bir yol yoktur."
En güç şeyi istiyordu yalnızca: Nihayet, en nihayet kendi hayatını yaşamak.
"Bazen öyle içini çekiyordu ki göğsü yerinden fırlayacakmış gibi oluyordu."
"Fakat kendime açıklayamadığım şeyi ona nasıl açıklayabilirim?"
Başkalarını çok fazla düşünen bir kimse, kendisini unutur.
Yeryüzündeki her şey, insan ve kitle, bitki ve hayvan, kadın ve erkek, genç ve ihtiyar, general ve köylü hepsi oldukları gibi anlatılmak için kristal bir ışıktan süzülürcesine, duygusal farklılıklarıyla birlikte Tolstoy'un ruhuna işler.
Sayfa 289 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 16.Basım ~TolstoyKitabı okudu