Hoşa giden şeylere çabuk inanılır. İnsanlığın büyük bir zaafı da buradadır. Hoşa gitmeyen hakikatlerin şahitliklerinden de o derecede ürküntüyle kaçılır.
İnsan ne kadar hüzün veya mutluluk anları yaşarsa yaşasın bütün varlıklar, bütün hayat rüyaları, bütün aşk lezzetleri işte buydu: Bir varmış, bir yokmuş...