Kalbim ki başını almış gidiyordu tuttun yerine yerleştirdin
İçinde kum kaynayan dağlanan bir sabah gibi
Erittin erittin kalbimi erittin
İşte o vakit buldum o ışığı
Sayfa 35 - Diriliş YayınlarıKitabı okudu
Ocağındaki kül olabilirim, sadece kül olsam ne fark eder ki? Yada odandaki bir pencere, sadece boş bir alan olsam ne fark eder ki? Yada kum saatinde bir saat, geçip gitsem ne fark eder ki fakat dayanacağım çünkü ben seninim; ölsem ne fark eder fakat ölmeyeceğim çünkü ben seninim veya eğer seni kaybedersem seni kaybetmek demek seni bulmak demekse?
Sayfa 14
°•○● Kendimizi kandırma kapasitemiz üzerinde ne kadar çok düşünürsem ,inançlarım ufalanıp sanki bir kum gibi ellerimin arasından daha çok kayıyor
Sayfa 190 - AYRINTIKitabı okuyor
"Bir şeyi görebilmek için onu anlamak gerekir."
Yeter ki sonu iyi bitsin. Olduğum şeydir beni yaşatacak olan.
Savaş görmüş bir insana hiçbir şey tuhaf gelmez.
“Cennette değilsek neredeyiz? Tanrı’nın cennetten başka bir yer yaratabileceğini mi sanıyorsun? Sence günah cennette olmadığımıza inanmaktan başka bir şey mi?”
Paracelsus’un GülüKitabı okudu
Her ben dediğimde “Affola,” diyesim geliyor oysa..
Ben de bu dünyaya düşmüş biriyim. Kimi zaman şeytan dokunmuş düşünü hayra yoramayan Havva, kimi zaman af dileyerek kırk yıl gözyaşı döken dem gibiyim.
“Ben neyim?” diye gelmedimse de dünyaya, belli,
“Ben neyim?” diye diye gideceğim. Parmaklarımın ucunda yükselerek bir pencere aralığından, batan güneşi gördüğüm günden beri, gökyüzünün rengini,
“Zaten her yolculuk uzay yolculuğudur; bir gezegenden öbürüne olsun, buradan karşıdaki ambara olsun, hep aynı.”
Sayfa 73Kitabı okudu
“Zaten önemli olan okumak değil, yeniden okutmaktır.”
Sayfa 71Kitabı okudu