Ruh gözlerini gerçeğin ve varlığın ışıttığı bir nesneye çevirdiğinde onu yakalar, bilir ve kusursuz bir anlayış edinir. Ancak karanlığa batıp çıkan, doğup ölen, gelip geçici şeylere çevirdiği zaman onları belli belirsiz ve muğlak görür. Bir görüntüden diğerine atlar durur, aklı çalışmaz bir hale gelir.
Sayfa 370
Sanırsın, Sultan oğlu Sultan Süleyman Han.
Sayfa 473Kitabı okudu
merhumu nasıl bilirdiniz?
sessizlik: muhteşem!
Sayfa 471Kitabı okudu
muhteşem başladı…
muhteşem devam etti…
muhteşem bitmeli…
Sayfa 460Kitabı okudu
Bir bakış bu kadar çok anlamı taşıyabilir mi, başka bir insana?
Mustafa’nın intikamı da bu oldu: havada asılı kalan bu bakışlar.
Sayfa 457Kitabı okudu
aydınlığımdı, ışığımdı. bense çevresinde dolanan pervaneden başka bir şey değildim.
Sayfa 447Kitabı okudu