Dalgaların köpüklerinin sonsuzluğu anımsattığı bir zaman ışığında. Kuzey rüzgarının mavi-yeşile bürüdüğü suların yüzeyinde. O kentte kimse mutlu olmadı, ama kimse de mutsuz değildi. Çünkü kimse inanmaz mutluluğa. O kenttesin. Bana kış mevsiminin ve ölümlerin şarkılarını bırakıyorsun.
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ne içindeyim zamanın
Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpâre, geniş bir ânın
Parçalanmaz akışında.
Bir garip rüyâ rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgârda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sükûtu öğüten
Uçsuz, bucaksız değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız, postsuz bir derviş;
Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim...
Ahmet Hamdi Tanpınar
Sayfa 18
Kim bilir ne kadar mavi gözükür gökyüzü, şairin ışıltılı gözleriyle yıllarca penceresinden baktığı evrenin o noktasından.
Sayfa 12 - @kentkitap
Bir Yolculuk Öncesinin Duygusu
"Vaktimiz yok mutsuz olmaya, hayat çok kısa" diyerek bitirdiğim mektubu mutsuzluktan canalarak yazdığım için yırttım...
Ve dısarı çıktım gölgesi ağırlaşan odamdan...
Sevimli, bağrışkan yaşlıların oturduğu bir kahvede mavi bir kâğıdın üstüne
"Gökyüzünden senin için kopardığım.o dalı bana geri ver ya da yağmurlu akşamüstleri beni arama" diyerek yeni bir mektuba başladım...
Sayfa 383 - Gendaş / 3.Baskı / Ekim 2000
Rima'ya Mektup
Merhaba Rima, ben’im…
Hayatın benden çalamadığı sağır ve lal düşler biriktirdim, Saklı Bahçe’mde…Sana anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki, nereden başlayacağımı bilemedim…Kırk yıllık bir ömür, kırk yıllık anılar, kırk yıllık bir öykü…
Bir ömrü nasıl anlatabilirim diye düşünürken, bir mektup yazmak düştü aklıma. Bir filmde görmüştüm; sararmış kâğıtların üzerinde yüzlerce aşk nağmesi ve titreyen elleriyle güzel bir kadın… Bereketli gözyaşları, solmuş anıların üzerine yağmur gibi yağarken, yeniden dirilip ölümsüzleşen bir aşk belgesi… Bir mektup ! Şimdi yazdığımı okurken yüzünde beliren tebessümü görüyorum. Bu devirde mektup mu kaldı diyorsun; gülme ne olursun!!
Yalnızca, oku…
Okuyacağın bil ki sıradan bir aşk mektubu değil. Kırk yıllık bir ömür, kırk yıl süren bir yolculuk zamanda… İşte bu benim hikâyem… İçinde biraz ben, biraz sen. Mavi bilyelerimle başlayan ve Sende son bulan; yakıp har’layan bir serüven…
Dinle Rima, başlıyorum hikâyemi anlatmaya…
Haa unutmadan;
Mektubuma başlamadan evvel, gözlerinden öperim…
// Yusef Masadow //
Karina yayınevi
