Pusula her zaman gerçeğin peşinde.
Yeryüzünün neresinde olursa olsun, her zaman aynı yönü işaret ediyor. İstanbul’da, Karadeniz’de, Ege’de ve işte şimdi kıyılarında volta attığımız Kuzey Afrika’da da, pusulanın o küçük iğnesi hep o yönün peşinde. Ne kadar dönerse dönsün, ne kadar savrulursa savrulsun ibre yine dönüp dolaşıp aynı istikamete işaret
LOJMAN
Lojmanda oturmak ayrı bir yaşam tarzı. Herkesin kocasının aynı işi yaptığı bir aileler topluluğu bu. Çalışmayan kadınlar için standart bir hayat: Sabah aynı saatte, hatta aynı dakikada evinden çıkan üniformalı kocalar, pencereden kocalarının servis araçlarına binişini seyreden kadınlar, öğleye kadar ev işleri, öğleden sonra kadın
http://www.hakanevrensel.com/guneydogudan-oykuler-2/Kitabı okudu
Son Yolculuk
Rüstem karlı Moskova’ya çıktı.
Işıl ışıl vitrinlerin önünde müşteri bekleyen genç kızların, turist gruplarının,
sarhoşların önünden geçti, merkez garına gitti.
Orada Doğu’ya giden ilk trenin üçüncü mevkiine bindi.
Kendi şehrine gitmiyordu tren ama olsun, nasıl olsa yön belliydi.
Bir yerlerde değiştirirdi. istasyonda beklemekten iyiydi,
Sayfa 235 - İmparatorun babasına dair - VedaKitabı okudu
Hava güzeldi, güler gibi görünen kentin üzerini mavi bir gök kuşatmıştı. Boş gezenler elleri ceplerinde gidiyorlardı. Lantin onların geçişine baktı, ''Parası oldu mu ne kadar mutludur insan! Parayla kederler bile atılabilir, yolculuk edilir, eğlenilir! Ah! Bir zengin olsaydım..''
Yolculuk
I
O zamanlar gökyüzü biçilmiş buğday kokardı
Çiğnenmiş üzüm, mısır püskülü, bostan yaprağı
Toprak kokardı insan emeğiyle yoğrulmuş.
Rüzgâr serin sesli konuğuydu evlerin
Bulutlardan ağaçlardan saçlardan süzülen
Bir dirim duygusuyla doldururdu odaları
Yağmur ikinci adıydı akşamların
Günün yorgunluğu üzerine dökülen
Bir düş inceliğinde
Sayfa 115 - 1985/86Kitabı okudu
Ne içindeyim zamanın
Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare,geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.
Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sükutu öğüten
Uçsuz bucaksız değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız,postsuz bir derviş;
Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi,masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim.
Ahmet Hamdi TANPINAR
Sayfa 18Kitabı okudu
