"Vaktimiz yok mutsuz olmaya, hayat çok kısa" diyerek bitirdiğim mektubu mutsuzluktan canalarak yazdığım için yırttım...
Ve dısarı çıktım gölgesi ağırlaşan odamdan...
Sevimli, bağrışkan yaşlıların oturduğu bir kahvede mavi bir kâğıdın üstüne
"Gökyüzünden senin için kopardığım.o dalı bana geri ver ya da yağmurlu akşamüstleri beni arama" diyerek yeni bir mektuba başladım...
Sayfa 383 - Gendaş / 3.Baskı / Ekim 2000