"Kendimi hiç emniyette hissetmiyorum. İhanet kol geziyor. Kırık aynalarda çoğalan yüzlerimin sahtekarlığından bıktım. Yapraklar kendilerini zamansız dökebilir. Rahmet olması için duasına çıktığım yağmurda boğulabilirim. Gidecek yer yok. Hiç emniyette değilim. Denizimin üzerinden zamansız bir rüzgar geçebilir, gemimi batırabilir. Bahar vaat ettiği mevsimde gelmeyebilir. Nisanda papatya mayısta gül açmayabilir. Bir daha öyle olmayabilir. Hasılı hiç emniyette değilim."
Ne seni hazmedebilen ne de senin hazmedebildiğin bir alemde için sızlıyor biliyorum.
Her cümlenin sonunda bir nokta ve her cümle iki nokta arasında. Çünkü nokta hem bitirdi hem başlattı. Bir noktayı izah için iki nokta zaruri. İki nokta söyler, açıklar; üç nokta susar. Nokta susmak nokta konuşmaya başlamak. Nokta matematikçi için başlangıç, romancı için bitiş. Nokta, son koymak aşkı uğruna feda edilen hayat.
Sayfa 205Kitabı okudu
Çünkü söz sınırlı, "sayılı harf". Susmak sınırsız, "sayısız harf."
Sayfa 197Kitabı okudu
Ve dörtte üçü su olduğundan mı vücudumuz okyanuslar gibi ay'ın cazibesinin etkisindedir? Bu yüzden mi içimiz gel git halindedir?
Sayfa 152Kitabı okudu