İsmail,heybende ne var?
Ben;İstanbul'da felsefe okumaya niyet etmiş,Sultani mezunu,Balkan Gönüllüsü İsmail Efendi ;bir şiir kitabı yazmaya niyet etmiştim,eşikten öteye geçemedim.Heybemde sadece kırık kafiyeler var.
Ne yapalım, okullar okuma sevgisini veremiyordu. Bizim zamanımızda da öyle değil miydi? Bir öğretmenimiz vardı, meslek dersi hocasıydı ama beden dersine gelirdi. Kışın dışarı çıkamadığımız zamanlarda masanın üstüne yere oturur ve, “Kitap okuyun arkadaşlar” derdi. Oysa kendisinin elinde bir gün kitap görmediğimiz gibi, hangi kitabı okumamız gerektiğini dahi söylemezdi. Onun, donuk bir yüzle, “Kitap okuyun arkadaşlar” demesi bize oldukça komik gelirdi.
Sayfa 196Kitabı okudu
Seninle birlikte yürüyen acı, sana eşlik eden, senin yüzünde belirip çoğalan acı, başkalarına da nasıl sezdiriyor kendini. Sarf edilen bir söz, yıllar sonra da olsa, nasıl oturuyor yerine.
Sayfa 21Kitabı okuyor
"Ben İstanbul'da felsefe okumaya niyet etmiş, Sultani mezunu, Balkan Gönüllüsü İsmail Efendi; bir şiir kitabı yazmaya niyet etmiştim, eşikten öteye geçemedim. Heybemde sadece kırık kafiyeler var."
Beklenmeyen son
"Heybemde kalem var ,kağıt var."
Şimdi ben söylüyorum sana .Bu gece Hamidiye Etfal Hastanesi'nde kalanlar.
"Ben ;İstanbul'da felsefe okumaya niyet etmiş,sultani mezunu,Balkan Gönüllüsü İsmail efendi; bir şiir kitabı yazmaya niyet etmiştim , eşikten öteye geçemedim .Heybemde sadece kırık kafiyeler var."
Sayfa 413 - TİMAŞ YayınlarıKitabı okudu
Kapı ki dostun yüzünde açılır
Nar çatlar kapının gıcırtısı
Gül açar içerdeki kokuyu saçar
Sayfa 42 - Diriliş YayınlarıKitabı okudu
