Türkiye'nin işsizler ordusu ekmek kapısı olaraktan daha Alamanya'yı
keşfetmekten çok önceleri, bu bizim yeğen Alamanya'ya gitti. On yıl kadar sonra Alamanya'dan döndü ki, öyle bir değişmiş, öyle bir değişmiş, biz bunu
tanıyamadık da, halis Alaman sandık. Alamancanın en kibarcasını öğrenmiş ve
Türkçesi az bi şey bozulmuş. Kimi Türkçe sözleri unutmuş. "Aaaa, nasıl
derler?..." diye kekeleye kekeleye konuşuyor. Kendi demesine bakılırsa yeğenin o kibar Alamancasını Alaman'ın ayak takımından olanlar bile anlayamazlarmış.
Alamancasına aşkolsun da, bir de bir huy edinmiş, her sözün başında, ortasında
ve sonunda "Ah zooo..." deyip duruyor. Bizim yeğen "Ah zooo'suz konuşamıyor.
Dayanamadım sordum:
- Yeğen, ikide bir "Ah zoo, ah zooo..." demektesin. Bu "Ah zoo" ne demeye
gelir?