Her yerde pahalılıktan dolayı huzursuzluklar oldu. 21 Haziran'da St. Antoine semtinde şöyle haykıran bir adam tutuklandı:
"Eskiden sabun 12 Sous'du (Kuruş), bugün ise 40 Sous; yaşasın Cumhuriyet! Şeker eskiden 20 Sous'du bugün 4 Livres (Lira); yaşasın Cumhuriyet!"
Sayfa 287Kitabı okudu
Usta, kalfa, çırak aynı çatı altında...
Loncalarda organize olan kalfa ve çıraklar ekonomik ve ideolojik olarak tamamen ustalarına bağımlılardı. Zanaat mesleklerinde aile şirketleri özerk üretim birlikleri oluşturuyordu; buradan hareketle belirli formda sosyal ilişkiler meydana geliyordu. Genel kural olmasa da, yalnızca çıraklar değil, kalfalar da (genelde bir veya iki tane) ustanın çatısı altında barınıyor ve "onun ekmeği, ocağı, yatağı ve evi" ile yaşıyordu. Bu gelenek birçok meslekte ihtilale kadar devam etti. Kaybolduğu nispette usta ve kalfa ayrıldı ve geleneksel iş dünyasının çözülüşü vuku buldu, bunda kalfaların sayısındaki sürekli artış da hızlandırıcı bir etki yaptı.
Sayfa 30Kitabı okudu
Danton, bir konuşmasında...
"Bizden öncekilerin hatalarından ders alalım; yasakoyucu meclisin yapmadığını bizim yapmamız gerekiyor: gaddar olmalıyız ki, halkı gaddar olmak zorunda bırakmayalım."
Sayfa 268Kitabı okudu
Hiç şüphe yok ki, burjuvazi istihsale ve mübadeleye daha 1789 dan önce de hakimdi. Ama, ticaret ve sanayi faaliyetlerini imtiyazın ve tekelin kösteklerinden kurtaran «bırak yapsın, bırak geçsin» prensibi olmuştur.
Sayfa 204 - Cem Yayınevi
Asgari Ücret...
Halkın yaşama şartlarının kötüleşmesi o devirdeki gözlemcilerin ve nazariyecilerin de gözünden kaçmadı. Bunların ilki olan Turgot 1766 da yayınlanan «Servetlerin teşekkülü ve dağılışı üstünde düşünceler» adlı eserinde «en az ücret kanununu» ortaya attı: İşçinin aldığı ücret, mahiyeti gereği, hayatını devam ettirmek ve neslini üretmek için lüzumlu olan miktarı geçemez.
Sayfa 47 - Cem Yayınevi
«İnkılâbın ve Fransa Anayasasının ruhu» adlı eserinde, henüz Montesquieu etkisinden pek iyi sıyrılamıyan Saint-Just şöyle demişti:
«Hiç kanun olmıyan yerde, vatan da yoktur; onun içindir ki, başka milletleri istedikleri kadar hakir görsünler, bu milletlerden istedikleri kadar nefret etsinler. istibdat altında yaşıyan halkların vatanı yoktur.»
Sayfa 295 - Cem Yayınevi