başkalarının aşkına hiç benzemiyordu. Çok büyük bir aşktı bu. Hayat âşığı, toprak âşığı, tabiat âşığı idi. Bu aşkını içinde saklıyor ve türkülerde duyup yaşıyordu. İlgisiz bir insan, âşık olmayan bir insan, sesi ne kadar güzel olursa olsun, böyle şarkı, böyle türkü söyleyemez.
Sayfa 50 - Ötüken Neşriyat, 41. BasımKitabı okudu
“Biliyordum ki, toprak katı ve tabiat zalimdir ve insan cinsi bozuk bir hayvandan başka bir şey değildir; biliyordum ki, insan hayvanların en kötüsü, en bayağısı ve en az sevimli olanıdır. Evet bilhassa en az sevimli olanıdır.”
Sayfa 18Kitabı okudu
Yunan tanrıları , insan ruhunda, ve muhayyilesindeki, tabiat güçlerinin sürekli etkilerinin ilkin soyutlaştınlmış, sonra da konkreleştirilmiş izdüşümleridir, gölgeleri ve hayalleridir. Yunan mitolojisi, din gibi tabiatüstü bir karakter taşımaz, tabiatın, sembolik ve değer hükümlerine bağlanmış sürrealist bir yorumundan başka bir şey değildir.
...
"Yılbaşının da sence hiçbir husuiyeti yok mudur?" diye sordum.
"Hayır" dedi, senenin diğer günlerinden ne farkı var sanki? Tabiat onu herhangi bir şekilde ayırmış mı? Ömrümüzden bir sene geçtiğini göstermesi bile o kadar mühim değil; çünkü ömrümüzü senelere ayırmak da insanların uydurması... İnsan ömrü doğumdan ölüme kadar uzanan tek bir yoldan ibarettir ve bunun üzerinde yapılan her türlü taksimat sunidir...
Sayfa 106Kitabı okudu
"Her insan, akıl ve vicdan sahibi herkes, hatta basit bir hayvan bile, bu dünyada, ihtiyaç hissettiği andan itibaren mutluluğu aramaya başlar. Bu öyle bir kanundur ki, bütün tabiat kanunları değişse bile bu kanun değişmez."
Sayfa 130 - Epub, Kaknüs Yayınları
İniyorum kulelerinden katil
iniyorum maktul minarelerden
taraçadan, bahçeden
ilk tanıyı bulanların indikleri her yerden
ilk tanıyı bulandıran bir vaşakla birlikte
değdikçe ayaklarım merdiven alçalıyor
açılıyor leşlerin, atmıkların cesurane
canlıların korka korka uzandıkları zemin
ağzımda kef
iki gözIerimde mil
iniyorum kulelerinden
