Ölüm gelir. Engellenemez. Vakit-saat tamam olur. Can kuşu ten kafesinden uçar. Vücut soğur. Mezarlık ürkütür insanı. Son durak. Cenazenin defni ve atılan toprak. Topraktan geldik ve yine ona döndük. Bitti.
Hz. Peygamber’in kabrine doğru giderken, birden yüreğim kabardı, dizimin dermanı kesildi, oracığa çöküp ağlamaya başladım. Nasıl olduğunu anlayamadım. Sanki mübarek, hayatta imiş de beni çağırıyormuş gibi. Salat ü selam okuya okuya doğruldum. O hal içinde yüzer gibi, uçar gibi, kendimden geçerek kabre vardım.
Kapı
Bugünlerde bahar indi
Çukurovanın düzüne
Donandı ağaçlar
Donandı dünya
Donandı yeşilinden alından
Sarısından
Donandı delicesine
Bir ışık fışkırır topraktan yağmur gibi
Sayfa 59 - Yapı Kredi Yayınları
Yağmur yağar, Arap kızı camdan bakar. Kuş yuvadan uçar, yaprak daldan düşer. Zaman kimsenin gözünün yaşına bakmaz, hükmünü yürütür.
Kaderde ne var ise başa o gelir.
Sayfa 59 - Dergâh
