Karşınızda alınamaz denen, asla düşmez denen Alamut Kalesi var! Sapkınlığın din diye yaşandığı, nice suların ağulanıp bir hayal peşinde harcandığı, masumları katleden, arkadan vuran onursuz adamların kalesi Alamut.
Sayfa 442Kitabı okudu
Ben, Hanlar Hanı Cengiz Han'ın soyundan Hülagü Han! Biz, baş eğmeyenlerin saklandığı dört duvarı kan Denizi'ne döndürüp taşırırız! Korkunun ne olduğunu bilmeyenlere diz titrettiririz. Bize pusat kaldırmaya kalkan kolları keseriz! Biz, demirden bir kasırgayız.
Sayfa 442Kitabı okudu
Bu dolunay, sahte cennetin cehennem gecesidir.
Sayfa 442Kitabı okudu
Bir intikamı en güzel alacak olan, çıkışı kalmamış olanın son şansıdır.
Sayfa 182Kitabı okudu
Doğduğun topraklarda çok zengin olan papaz gördün mü? Ya da çok zengin birinin göstermelik, sadece diline vurmuş dini dışında öyle davrandığını gördün mü?
Sayfa 138Kitabı okudu
Din denen afyonun sisini, altının parıltısı akıllardan güneş gibi arındırır.
Sayfa 138Kitabı okudu
Zifir acunu örttüğünde,
Dişlerimde kalan intikam sızısını hiç unutmadım…
Kırılan kemiklerim, yalnızlığımın çatırdayan kalkanıydı.
Karanlığın yalnızlığı, en büyük canavarları doğurur.
Ve… Ben doğdum!
