İnsan bir başkasını kendinden çok sevemezdi. İnsanı başkası değil, ancak kendisi kurtarabilirdi.
Hiçkimse gezinmiyor, herkes sanki bir iş peşinde koşuyordu. Sokaktaki insanlar yaşamıyor, koşup gidiyorlardı.
Sayfa 15 - Can Yayınları
Niye evlenmeyi düşünmediğini sordum. Omuzlarını kaldırdı. Erkekleri tanıdığını söyledi. Hepsini tanıyamazsın dedim. “Gerekli değil ki” dedi.
"Gözlerinin içine bakmak yeter,” dedi. “Gözlerde her şey vardır.”
İnsan bir başkasını kendinden daha fazla sevemez. Kendini kurtarmayı beceremeyeni, kimse kurtaramaz.
Sayfa 26
Herhangi bir etkinliğe eşiyle katılmış iş arkadaşlarımız :)
Hanımın yanında herkes susuyordu.