Başımı hangi yastığa koysam
yokluğunun
hırçın soğukluğu
Kollarımda
sıcaklığının
tarifsiz yoksunluğu
Bir yanımda
bir şeyler eksik
bir yanımda
çağlayanlar
taşanlar
Hangi gözümden akarsa aksın
içimde yaşayanlar
Bu acılar
yaşımı
ancak
yanağınla silersen diner
Uzat, ay yanıklı körpe ellerini
Uzat, yıldızlarla buluşsun sular
Bir ağırlık çökmüşki sanki dünya sırtımda. Gitsem köprüler çökmüş, çağlayanlar karşımda. Ne kağnılar yürüyor, nede insanlar arkamda. Güneş doğalı çok olmuş, bari batsa kurtarsa...
SEYHAN...Yaşar Kemal'in 16 yaşında yazdığı ilk şiiri.
Ey Seyhan karışarak beyaz köpüklerine
Suyundan bir damlacık gönlüm almak istiyor
Şen kalbim katlanarak en büyük yüklerine
Ruhum koynunda bir an düșe dalmak istiyor.
Kekikli yamaçlardan süzülerek içime
Ruhumda çağlayanlar yaratıyorsun Seyhan
Her gün bir yeni neș'e katarak sevincime
Ölmeyen varlığını aratıyorsun Seyhan.
Kopan kar yığınları Torosun zirvesinden
Bak sana yeni yeni müjdeler fısıldayan
Geçerken bir çınarın, bir çamın gölgesinden
Tatlı göğsün mehtapta ne güzel ışıldıyor...
Yaşar Kemal
Günaydın
Beynimle yüreğimin arasında ırmaklar akar her sabah.
Boğulurcasına uyanmam bundandır.
Azraili yoldaş bilip, yeniden doğanım ben.
Her susayışım çöl, her boğuntum çağlayanlar boyuncadır.
Çırpınsam da çıkamam kendi eksenimden.
Ahmet Erhan | Sonun Sonsuzluğu
Füruğ Ferruhzad
omuzların senin
sert ve gururlu kayalar
saçımın dalgaları eğiminde
göğüs kabartan aydın çağlayanlar
omuzların senin
koca kalenin burçları
saçlarımın ondaki dansı