Issız gönül hânemin çatlak duvarlarında, görünmez bir kalemle yazılmış senin adın..
Ruhumun âsûde ve tenhâ sokaklarında, sessizce volta atan mâsum ve meçhûl kadın...
O zaman bir çay içelim
Çaylarımız açık
Muhabbetimiz demli olsun
Çaylar benden
Manzara senden olsun
Çay bahaneydi
Ben manzara seviyorum
-cemal süreyya-
Issız gönül hânemin çatlak duvarlarında, görünmez bir kalemle yazılmış senin adın..
Ruhumun âsûde ve tenhâ sokaklarında, sessizce volta atan mâsum ve meçhûl kadın...
Hermann Hesse
.Oysa şimdi bu eski ve yerde bir boşluk göze çarpıyordu; küçük dünyamda bir çatlak belirmişti ve karanlık, ölüm ve dehşet gözlerini dikmiş bu çatlaktan içeri bakıyordu. Bundan böyle ne bir dal ne bir meyve koparabilecektim ağaçtan, bundan böyle dallarından birinin özgün ve fantastik mimarisini resme geçirmeye çalışmayacak, sıcak yaz öğlelerinde merdivenden inip çıkarken onun yanına uğrayarak ince gölgesinde bir an soluklanamayacaktım. Yazık, ağaçlara bel bağlamaya gelmiyor artık, onlar da insanın elinden kayıp gidebiliyor, onlar da seni beni düşünmeden bu dünyadan göçebiliyor, insanı yüzüstü bırakıp o koyu karanlığa dalarak gözden kaybolabiliyor!