HOWARD, okuldan arta kalan zamanında kapı kapı dolaşarak bir şeyler satan fakir bir çocuktu.
Bir gün, kapı kapı dolaşmasına rağmen, bir şey satmayı başaramamış; bu arada, karnı çok acıkmıştı. Cebindeki on sent, bir şey almak için yeterli değildi.
Bir evden yiyecek istemeye karar verdi. Fakat, kapıyı açan genç kızdan utanıp, yemek yerine sadece su
2021 nasıldı sorusuna ithafen bir Dosta gelsin
insanoğlu doğdugunda saatler sayılır
Sonra günleri sayılır "40'ı çıkar" bebeğin...
Günler biter haftalar başlar ve sonrasında bebeklikten çıkana kadar aylar sayılır 36 aylık olması belki sondur ayların mevzusunu yapmanın.
1 yaşla birlikte başlar her sene-i devriyesinde yaş da söylenmeye başlar ama bir yandan da 6 aylık sayılır
Evetttt Azerbaycan yeni yılın 50 ci dakikasında Türkiye daha 21 ci yılda 😃
Dört ay olacak burdayım ve iyiki de burdayım
Gerçekten de insanın yakınları değil de hiç tanımadığı ve tanıdığında hiç ayrılmak istemediği arkadaşlarının olması çok güzel bir duygu . Buraya geldiğimde İlk onunla karşılaştım duygularımı paylaştım kalbimi feth eden güzel
Bir Yılın Son Günleri ( Murathan Mungan)
Bir yıl daha bitiyor
İşte bu kadar duru, bu kadar yalın
Bu kadar el değmemiş
Sıradan bir gerçeği daha
kolları bağlı hayatımızın
Bu şiire nasıl dahil edilebilir bir yılın son günleri
Her sonda, her başlangıçta ve her defasında
Alır gibi başkasını karşımıza
Perdeler çekip,ışıklar söndürüp
oturup yatağın içinde bir başımıza
Sorgulamak kendimizi
Öğrenmek ikimizin anadilini, ikinci belleğimizi
Öğrenmek kendimizle hesaplaşmanın buzul ilişkilerini
Bu aynanın dehlizlerinde gezinirken görürüz
Karanlık günlerimizin kenar süslerini
Biterken yılın son günleri
Biliyoruz takvimler belirlemez değişimin mevsimlerini
Gençlik ikindilerini
Kargınmış bir çocuktuk büyüdüğümüzden beri.
"Kolları bağlı hayatımızın" diyor Murathan Mungan. Bundan mıdır tutamıyoruz yılları. Kumlar azalıyor, kum saatinde. Bir dilemma: Sevinç mi hüzün mü? Bence her ikisi: 2022'ye yetiştiğimiz için sevinç, 2021'i tükettiğimiz için hüzün.
Bu duygular eşliğinde; 1000 kitap ailesine yeni yılın başarı, ümit, huzur ve mutluluk getirmesini can ü gönülden diliyorum.
90 lar ve çocukluk
90 'Larda Çocuk Olmak .
Sabah evden cıkıp akşama kadar eve girmeyen
Saklambaç,yakan top,misket,taso oynayan
Bisiklet tekerleklerine palet,boncuk takıp modifiye yapan
Sevdiğimiz şarkıları kasetlere çeken
Hafta sonları sabah erken uyanıp tusubasa,ninja kaplumbağa izleyen
Televizyonda Teletex'ten maç sonuclarını takip eden :)
Bayramlarda korkmadan,çekinmeden herkesin kapısına gidip şeker,para toplayan
İçinde hasetlik,fesatlık olmayan Büyüğünü sayıp,Küçüğün seven Çocuklardık.
Cep telefonu internet yoktu.. mahallede sevdiğimiz kişileri görmek için tur atar, evdeki telefonlarımızdan bi şekilde bulduğumuz telefonunu arar sesini duyar kapatırdık. sesini duymak bile yetiyordu hesap edin artık o yılları. görmek ise bambaşka bir duyguydu. radyoda istek yaptığımız parçalar eşliğinde müzik bitene kadar hayaller kurardık. teneffüslerin gelmesini dört gözle bekler zil çalar çalmaz kendimizi okulun bahçesine atardık. göremeyince anlardık ki bugün gelmemiş. çünkü daha ilk teneffüste birbirimizi görme yerimiz belliydi. işte biz sevginin en masum temiz ve saf olduğu dönemleri idrak ettik..şimdilerde ise gençlik bitmiş. iki günlük ten sevdalarına aşk adı vermiş, menfaati sevgi görmüşler...halbuki biz bir simiti katıksız yer halleyi ikiye bölerek paylaşırdık.. teknoloji geliştikçe ve zaman geçtikçe gerçek aşklar öldü ve sevgi kaybetti malesef.....
Karalama(Naçiz'Hane)
Çocukluk şiirlerde kullanıldı.
Kılları ağarmış eller tarafından.