Bir Şaman'a sormuşlar; "Zehir nedir?" diye.
İhtiyacımızdan fazla olan her şey zehirdir!" demiş.
Bu güç de olabilir, tembellik de. Yiyecek, ego, hırs, ihtiras, kendini beğenmişlik, kıskançlık, korku, öfke, nefret, hatta iyi niyet bile...
İnsanlar kıskançlık yüzünden, öfke yüzünden, nefret yüzünden, bencillik yüzünden, manevi kibir yüzünden cinayet işlemişlerdir.
anlık ..
Herkesin bir travması var işte..Bazen ne kadar istemesekte hayat öyle güzel karşımıza çıkarıyor öyle güzel yüzümüze çarpıyor ki.. Bu kimi zaman bir korku, heyecan, yanılsama,utanç,öfke ama en kötüsü minnet o minnet hırkasını giymek..
Her hakikat arayışı varolan gerçeklikten kopuşla başlar. İnşa edilmiş toplumsal gerçekliklere öfke, nefret ve tiksinti duymadan kişi kendini bu yobaz ve bağnaz düşünceden kurtaramaz. Tanrıyla temsil edilen adalet anlayışı bütünü değilde bir grup için ifade ve dile getiriliyorsa, orda adalet olduğu halde ben yokum! Ben yokum derken salt kendimden bahsetmiyorum, tanrı ve tanrıssallıktan bahsediyorum. O zamanda Spinoza’nın insan beynini dumura uğrattığı şu soruyu tekrar etmekten başka bir çare bulamıyorum:”tanrı ne işe yarar?”