BİR SÜRÜ ÜLKE GÖRDÜM BEN
Bir sürü ülke gördüm
Kiminin kapısı gülden çiçekten, kiminin kapısı zülumden acıdan, kiminin ise yoksunluktan, yoksulluktan...
Bir sürü ülke gördüm:
Göz şehri; hüsranda, korkuda
Bazısı ise cesarette, ataklıkta..
Bir sürü ülke gördüm:
Kalp şehri yangın yeri, buzdan kaleli
Bazısı da hem buzdan kaleli hem yangın
Duyğu oyunları oynayan müəlliflərin kitabını oxumağı vaxt itkisi hesab edirəm( türklər buna duyğu sümrüsü deyirlər). Ona sərf etdiyimiz vaxtı daha faydalı kitablara sərf etsək xeyli inkişaf edə bilərik. Bunu deməklə özümü əsla didaktik göstərmək niyyətim yoxdur. Zatən mən də ağıllı deyiləm, Cerom Selincer demiş, mən çox məlumatsızam, amma çox
Tanrılar bir insanı lanetlemek istediklerinde, ona yüksek yetenek ve düşük enerji verirler. Çok şey yapabilir, ama içine baktığında, bunların ancak pek azını yapmaya yetecek kadar özgüven, öz sevgi, yaşam neşesi görür orada.
Bu seni sevmediğim anlamına gelmiyor ama senin düşünün sorumluluğunu ben üst-lenemem. Benimle ilişkin Parazitinin çok ağrına gidecek, çünkü biriktirdiğin atıklara göre davranmak istemiyorum.” Bu bencillik değil, öz sevgidir. Bencillik, kontrol ve korku hemen her ilişkinin sonunu getirecektir. Vericilik, özgürlük ve sevgi ilişkilerin en güzelini yaratır; sürüp giden bir aşk ilişkisini.
Övladlarına qayğı, digərlərinə əzab verən İnsan nədir? Həm qayğıkeş həmdə əzabkeş olan bu varlıq nədən ibarətdir? Ət? Düşüncə ? Əzablar toplusu ? Bunu bəlkədə bilməyəcəyik. Bəs insana bu qədər əzab verən şey nədir? Öz düşüncələri ? Kiminsə düşüncələri? Yoxsa kiminsə onun haqda olan düşüncələri? Özüylə üzləşə bilməyən bu varlıq hər çoxluğu özünə ev