TRT'nin arşivlerini sıklıkla kurcalarım. Eski siyasi, sosyal ve kültürel yaşamımızı görünce inanilmaz bir hayranlık, özlem ve şaşkınlık duyuyorum. Son nesli 2013 yılında biten; karşıt görüşlerin tartışıldığı, siyasilere her kesimin sorular sorduğu, şeffaf bir program olan Siyaset Meydanı adlı programı hep tekrardan görmeyi hayal etmişimdir.
Geçmişteki saygı ve tahammülün tükendiği, insanların ışık hızıyla kutuplaştığı, birbirimizi anlamadan körü körüne savunduğumuz ideoloji karmaşasının çirkinliğine epey bir süredir maruz durumdayız.
Havuz medyasının hüküm sürdüğü medya platformları ve diğer kendi içinde havuz oluşturan muhalef medyasının cesaret edemediği o Siyaset Meydanı ruhunu diriltme adımını attığı için Oğuzhan Uğur'a teşekkür ediyorum. O eski saygılı ve birbirimize tahammül gösterip anlamaya çalıştığımız günlere dönmemizin ilk adımı olur umarım. Heyecanla takip edeceğim bir program olmuş.
youtu.be/aXpC6Q-XiUk
Biz tasavvufçu selefiye, selefileşmiş tasavvufçuya muhtacız. Böylece selefilerdeki hırçınlığı tasavvufun ruhaniliği ile gideririz, tasavvufçulardaki tembelliği de selefilikteki heyecanla doldurmuş oluruz.
Yusuf el-Karadavi
Ne bir şey eksilttim ne de bir şey ekledim.
İkindi vakti bir büfenin önünde durmuş arkadaşlarla laflıyoruz ellerimizde karton bardaklarda kimi çay, kimi kahve istemiş içeceklerimiz. Kimi soğuk bir içecek almış teneke kutuda. Ben ne içtiğimi şu an hatırlamıyorum ama eminim rüya da bile kahve tercih etmişimdir kesinlikle. Bu karton bardağı elimde gezdirmemek için etrafıma bakındım bir çöp
İlk okuduğumda bu yazı beni çok etkiledi, sizlerle paylaşmak istedim. Birkaç gün tesiri altında kaldım. O günden beri uygun sohbet ortamlarında, acı bir hakikati ifade eden bu hatırayı insanlarla paylaşma ihtiyacı hissediyorum. Ta ki ömrümüze nispetle çok uzun süren gaflet uykusundan uyanmamıza vesile olsun!.. Ta ki, Rabbimizin bizlere ikram
Ocak Ayı Hikaye Yazma Etkinliği - Nermina
Nermina
Bir köprünün başındayım, hiç takatim yok, yere uzanmış ve ölmek üzereyim. Ama ölmek istemiyorum. Henüz yirmi yaşındayım ben. Bir kurşun sağ omzumu delip geçti. Karşı tepede bulunan keskin nişancılardan birisi vurdu beni. Oysa ben bir sivilim. Elime hiç silah almadım, kimseye bir kötülük yapmadım.
Hemen başında uzandığım köprü,
Telefonunuza çocuksu bi heyecanla kaydettiğiniz o numarayı, yetiskin gözyaşları ile silmektir hayal kırıklığı...🌾🍁🍁