Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı
Ama atıldı yine de serüvenlere
Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya
Durup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı.
Yangınlarla geçti ömrü ve hep yalnızdı
- ki onlar daima birer yalnızdılar
Nerde doğmuştu ve ne zaman kopup
Gitmişti o kentten anımsamıyor artık
Hangi sokaktaydı ilk sevgili ve hala
Sürüp gider mi
Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı
ama atıldı yine de yeni serüvenlere
Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya
durup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı
Yangınlarla geçti ömrü ve hep yalnızdı
– ki onlar daima birer yalnızdırlar
Nerde doğmuştu ve ne zaman kopup
gitmişti o kentten anımsamıyor artık
Hangi sokaktaydı ilk sevgili ve hala
sürüp gider
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
RUHUN BEDENE SEYRİ
Serpilsin ay ışığındaki ışıltılar
Karanlık yüreğine
Kim aydınlatır yoksa
Görmeyen bu gözleri
Ruhun secdede can bulur
Ya da can verir sonsuz ebediyete
Herkese hak değil bu yolculuk
Ruhun geçidinde.
yolculuk yine maraş'a. yine eski maraş karşılayacak beni zannediyorum. kendimi eski maraş'a gittiğimi düşlerken yakalıyorum sık sık. eski bildiğin maraş kalmadı, o gezdiğin caddelerde aynı şekilde gezemeyeceksin, attığın her adım yüreğine batacak, içini kanatacak, içinde kapanması mümkün olmayan bu yarayı nasıl unutabilirsin diyorum kendime sonra. insan konduramıyor. yıkıldığını gözlerimle gördüm ama tekrar görene kadar eski haliyle hatırlıyorum ve buna engel olamıyorum. belki gezeceğim sokaklarda onlarca kişinin can verdiği gerçeğini kabul edemiyorum. ben o sokaklarda bir daha nasıl gezicem? gözyaşları çare olmazken ben hüngür hüngür ağlayıp yok olmuş bir şehrin yasını tek başıma nasıl tutucam? ben maraş'a nasıl gidicem? kahrolmadan orada bir günümü nasıl geçiricem? ben bu acıya nasıl alışıcam?
seher/gölgesine razı fesleğen
@dezi
·11mo
ayrılmak istediğimiz yerler üstümüze üstümüze gelip bizi boğmasaydı dünya daha çekilir bir yer olur muydu acaba diye düşünüyorum sık sık. gitmek istediğim yerde neyle karşılaşacağımı hayal edip, o ilk anda yaşayacağımı tahmin ettiğim burukluğu kafamda milyon kez tekrarlayıp milyon kez üzülmeyi ben nasıl tarif edicem? anne ben eve nasıl gelicem? ben evimizi çok özlüyorum ama o evi o halde görmeye nasıl dayanıcam? buralarda duramıyorum ama gelemiyorum da. arafta sıkışmış kalmış gibiyim. ölmüşüm gibi. cennet de cehennem de beni istemiyor gibi. her ikisinden de itilmiş, dışlanmışım gibi. bir insanın evinin onu artık saramaması ne demek? evine sığınamaması. ben evimizi çok özledim anne.