Cemil meriç
Tam adıyla Hüseyin Cemil Meriç, Birinci Balkan Savaşı sürerken 1912'de Meriç nehri yakınlarındaki Dimetoka'dan Hatay'a göçmüş bir ailenin çocuğu olarak 12 Aralık 1916'da Reyhanlı ilçesinde dünyaya geldi.
Cemil Meriç'in kişiliğinde ailesindeki göçmenlik psikolojisinin, doğduğu, çocukluğunu ve gençliğini içinde geçirdiği
Altın Işık
Kimsin sen incili kadın?
Nereden çıktın, kime geldin?
Oysa iki cadde ötede
Boynunda sadece altın ışık vardı.
Kimsin sen küçük kız?
Kim bıraktı, kim terk etti seni?
Oysa bu köhne caddede
Sadece sen, ben ve incili kadın...
Kimin bu altın ışık?
Neye mutlu, kime parlak?
Oysa mutlu bir gün değil
Ne bana, ne kıza, ne de incili kadına
Bak gülüm benim kafam karmakarışık
Tek gülle sarmaz güçsüz hep bu sarmaşık
Benim gönlüm gelene gidene bir hayli alışık
Dur gitme gece sonunda doğacak altın ışık
Dağılır yele karşı altın saçları
Uçuşurdu binbir büklüm içinde
Bir hoş ışık vardı gözlerinde
Pırıl pırıl, sönmüş o zamandan beri
Bazen öyle kalpsiz muamelelere maruz kalıyor ki insan; hakkını aramak, derdini anlatmak, hatta öfkelenmek bile istemiyor. Üzülüyor yalnızca. Bir insan bir insana bunu niçin yapar, merak ediyor. Milenko Yergoviç'in Saraybosna Marlborosu'nu hatırlayın: "İnsanın kalbi, yalnızca doğru yere hafifçe vurduğunuzda yumuşarmış." Bazen bu
Bu çağda sevmeler de bir tuhaf. Sevgi mi bir anlık heves mi yoksa bir çıkar bir çarpık beklenti mi bilemiyor insan. Némirovsky, "Ona olan sevgisinin baki olacağını dünyanın döndüğünü, güneşin aydınlattığını ve geceden sonra günün ağardığını bildiği gibi biliyordu." der. Gerçek sevgi, çağ değişse de hissedilir sevgili okur. O emin olma