DÜŞ ÇOCUK!
Utandım geceden. Ağladım ıslak özlemlerde...
Sokaklara bölündü yalnızlığım.
Aşksızlığa, sonsuzluğa, kanayan bir sancıya büründüm.
Yürüdüm yalınayak, siyah beyaz hayallerimin yollarında. Dilsiz cümleler takılırken dudaklarıma. Hapsettim içimde ne kadar alaycı sözcük varsa.
‘Selam düş çocuk! ’
Yarım kalan öykülerinin, sevgi
"Dik yokuşlardan soluk soluğa ıssız tepelere tırmanıyor, eksilen bir rengi, 'moru' bulmaya çalışıyordum her köşede. Bir yıl önce kaybettiğim genç arkadaşımın en sevdiği rengi, ona en çok yakışanı -sert akşamüstü poyrazlarında uçuşan saçları ve omuzlarında mor şalıyla nasıl da canlıyken hâlâ, şimdi aynı adanın mezarlığında, mor çiçeklerin arasında..."
Ayşe Sarısayın
Ansızın Günbatımı
,
Ayşe Sarısayın
İşte ! Gene bahar saçlarım dolu rüzgârlarla Merhaba! Diyorum bir sürgün olarak yaşadığım Yeryüzüne Merhaba! Böceklerin, yanardağların, rüzgârların ve okyanusların evi Bizim sevgili küçük bahçemiz Benim doğduğum gezegen Takvimlere bakıyorum: Mart’ı gösteriyor Ben’se Nisan’a çarpıyorum Öpüştüğüm güzelin adını soruyorsanız: Mayıs Geceleyin