Büyüdükçe,
sentetik zamanlara
kangren ayaklar bastım,
izi kaldı
ömrümün...
Kara çaldılar yüzüme
bütün kara parçalarında
elbette
"afrika dahil"
parça başı çalışan
kiralık katildi zaman.
Gülüşüm sivas yangını,
ağlarsam kızma...
ölmek bile
yakışıyor bazı adama..
Yılmaz Erdoğan
Ufak bir matematiksel işleme dönmüş gibi kafamdaki düşünceler
Ama matematiğim yok benim
Sevgi.(sevgisizlik)=zıkkımın karekökü olabilir mi?
Ya da
Hayata sıfırdan başlıyorsak eğer
neden büyüdükçe eksiliyor yanımızda olması ve olmasını istediğimiz güzellikler?
Hayatın en anlamlı yaşlarında en anlamsız gelişmeler
Nerden baksan tutarsızlık, nereden baksan bir eksiklik …
Tamda istediğin sessizliktesin ne kimsenin yüzünü okuyabiliyorsun ne de kafasından geçenleri. Hergün aynı yüzler aynı kahkalar ve aynı gülümsemeler. Garipsiyorum, ne olduğunu anlamaya çalışsam bile asla nereye vardığımı bilmiyorum. Hiçbir yerin ortasında değilim sonunda da değilim. Ne bir şeyler başlıyor ne de bitiyor. Garipsiyorum. Hayat denen bu çizgi artık bir çizgi olmamaya başlıyor, bulanıklaşıyor yolun sonu. Kafamdaki bir şeyler büyüdükçe bir şeyler de aynı oranda küçülüyor. Acılar acıtmıyor, mutlu an'lar mutlu etmiyor. Her şey gelip geçici gelmeye başlıyor, zaman kavramım yok oluyor.
İstediğim an'lar mı istediğin yerler mi bilmiyorum. Önemsizleşti her şey bir an da.
ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum
Attila İlhan
Bugün benim doğum günüm :')
Büyüyorum cancağızım.
Büyüyorum...
Büyüdükçe kayboluyor bir şeyler...
Hep de güzel şeyler..
