Rüzgâr savurdu, uyandım, hengamesine hayatın,
Bir hummalı sevişle, kucakladım hayli mekânı,
Zaman bana ne verdin ki, benden ne götürdün,
Yolları arşınladın ama bulamadın mı bencileyin.
Bulandı bal özü, güz kumralı, yemiş sarı gözlerin
Masumiyetin kederli yokuşları aynalardan taştı,
Loşluğun tebessümü sindi satır aralarına, ellerin
Çizildi
Seri pâ pâyı ser eyler felek bî-ser ü pâdır
Hadîdi hâk edip hâki hadîd eyler bu dünyâdır
(Başı ayak ayağı da baş eder felek. O, düzensiz intizamsızdır.
Demiri toprak edip toprağı demir eden dünyadır.)
*Lâedrî